Εφηβεία. Άγρια περίοδος, μεγάλων αναταραχών και αλλαγών. Ένα τεράστιο εξελικτικό πάρτυ. Ας δούμε όμως λίγο τι σημαίνει να είσαι έφηβος.
Ο κόσμος είναι τεράστιος, εσύ πολύ μικρός, αλλά τίποτα δεν μπορεί να σε σταματήσει. Υπάρχει η βεβαιότητα πως ο,τι κι αν θελήσεις, θα το κάνεις. Θα αλλάξεις τον κόσμο! Όταν μεγαλώσεις όμως, γιατί τώρα πας σχολείο. Μπορείς να κάνεις ότι σου κατέβει στο κεφάλι, δικαιολογείσαι.
Το συναίσθημα κυβερνά την ζωή σου. Οι πράξεις σου και οι σκέψεις βουτηγμένες πάντα στην τεράστια μπανιέρα πότε του θυμού σου, πότε της οργής σου, πότε της ανιδιοτέλεια σου οδηγούν πάντα με μαθηματική ακρίβεια σε άνευ προηγουμένου εκρήξεις. Χωρίς αποτέλεσμα εννοείται, μιας και υπολείπεται η συνείδηση από την εξίσωση.
Τα ξέρεις όλα. Αν υπήρχε ο τίτλος του φωτεινού παντογνώστη και δεν είχε παραμείνει όνομα επιτραπέζιου παιχνιδιού που μόνον οι παλαιότεροι θα θυμούνται, θα τον είχες σίγουρα! Η άποψη σου για τον κόσμο είναι η Μία. Η Αρχή. Η οποία βέβαια πάντα βασίζεται σε κάποιον υπερτεράστιο δάσκαλο, κιθαρίστα, τραγουδιστή, παπά, οδηγό μηχανών, μοντέλο ή σε όποιον τέλος πάντων καταφέρνει να αγγίξει την ευαίσθητη συναισθηματική σου χορδή και ο οποίος αμέσως αναγάγετε σε είδωλο.
Δεν υπάρχει αύριο, για κανέναν και για τίποτα. Όλα είναι τώρα. Με την δεδομένη ψευδαίσθηση πως όλα είναι αιώνια και θα παραμείνουν αιώνια και δεδομένα χωρίς να κουνήσεις το δαχτυλάκι σου. "Ζήσε μονάχα την στιγμή και άσε το μετά" που έγραφαν και κάποιοι σαχλαμαροκαλαμπόρτζιδες της δικιάς μας εφηβείας. Βέβαια από τότε μεγαλώσαμε. Και εμείς κι αυτοί. Μόνο που αυτοί τα ίδια γράφουν και τώρα ακόμη και με αφορμή αυτό θα κάνω την σύνδεση που επιθυμώ με την συνέχεια...
Σας θυμίζει κάτι όλη αυτή η εφηβική κατάσταση; όχι; Εμένα μου θυμίζει. Ναι,σίγουρα μου θυμίζει.
Ας το σκεφτούμε λίγο..
Φυσικά και μπορείς να κάνεις τα πάντα!! Άλλωστε το είπε και ο παγκόσμιος αγαπημένος. Όταν θέλεις κάτι το σύμπαν συνωμοτεί και μπλα μπλα. Το χουμε οπότε. Αλλά να, ξέρεις τι γίνεται; Οι δουλειές, τρέχεις όλη μέρα. Τηλέφωνα, εφορίες, παιδιά, η γυναίκα σου γκρινιάζει γυρίζεις το βράδυ σπίτι κατάκοπος οπότε ενώ μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο, καταλήγεις να αλλάζεις κανάλια στην τηλεόραση. Η αντεπίθεση σου θα ξεκινήσει κι εσένα όταν μεγαλώσεις, όταν βρεις χρόνο.
Είσαι το πρωί στο φανάρι και σου κορνάρει ο ταρίφας από πίσω ανυπόμονα. ΡΕ σε μένα κορνάρεις. Τώρα θα δεις. Εσύ θα τα πληρώσεις που η γυναίκα μου κάθε μέρα γκρινιάζει γιατί λέει δεν είμαι άντρας δίπλα της, που η γκόμενα κάθε μέρα γκρινιάζει που δεν χωρίζω την γυναίκα μου, που δεν έχω λεφτά να πληρώσω την ΔΕΗ ενώ το σκασμένο μου πρωί πρωί μου ζητούσε να του πάρω μηχανάκι, τώρα που μπαίνει στην εφηβεία! Οπότε θα τον πλακώσω στις μπουνιές τον ταρίφα να ξελαμπικάρω. Ο πολιτισμός βαράει τίλτ, ενώ η λογική σκέψη που θα μου επέτρεπε να χειριστώ διαφορετικά τον συνάνθρωπο πάει περίπατο. Και φυσικά τις έφαγα από τον γεροδεμένο ταρίφα, ως θεία δίκη μάλλον που δεν έχω την δυνατότητα να σκεφτώ πριν πράξω.
To βράδυ που θα γυρίσεις σπίτι θα ανακοινώσεις πώς έσκισες το πρωί τον οδηγό, πώς σχεδόν τον οδήγησες στην εντατική από το πολύ ξύλο καθώς εκείνος φώναζε "μαμά μαμά", ενώ τα μαυρισμένα σου μάτια και τα σπασμένα σου πλευρά θα είναι κάποιες γρατσουνιές ανεπαίσθητες από την μάχη. Τότε όπως κάθε βράδυ θα αρχίσεις την κοινωνικοπολιτική ανάλυση στην οικογένεια (ως βαθύς γνώστης του status quo)
Θα ξεκινήσεις από τα λόγια του σημερινού κυρήγματος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Πειραιώς που ανέλυσε τους τρόπους εξόντωσης των αλλόθρησκων, αλλόχρωμων, αλλοδιαφόρων γενικώς και θα καταλήξεις να καταστρώσεις το σχέδιο άμυνας ενάντια στα νεφελίμ (γιατί έχεις και γνώσεις στρατηγικού σχεδιασμού υπηρετώντας στο υπουργείο εθνικής άμυνας την θητεία σου) που έρχονται σύντομα, καθώς άκουσες μια μέρα να λέει στην τηλεόραση ο μεγάλος ιστορικός τηλεβιβλιομανάβης πριν γίνει υπουργός ο κύριος Άδωνις. Διαβασμένος άνθρωπος, ξέρει πάντα τι λέει. Εσύ μπορεί με το ζόρι να έβγαλες το δημοτικό (και το μοναδικό που κατάφερες να διαβάσεις στην ζωή σου να είναι τρεις παράγραφοι από την Βίβλο, που βρήκες όταν ήσουν μικρός στην θεία σου την κυρα Μαρίτσα ανάμεσα σε κάτι τόμους σκονισμένα άπαντα κάποιου που δε θυμάσαι στην αποθήκη παρατημένα από αιώνες) αλλά ξέρεις να ξεχωρίζεις τις λαμπρές φυσιογνωμίες. Η οικογένεια σιωπά, φωτίστηκε και απόψε.
Και φυσικά μία μίνι ανασκόπηση στο πώς περνάει η κάθε μέρα σου σε βρίσκει να μετακινείσαι μόνο με το αμάξι σου παράγοντας ρύπους γιατί τα ΜΜΜ δεν είναι για σένα, είναι για την πλέμπα. Να σαβουρώνεις σάντουιτς και κοκακόλες από τα έβερεστ, να αμολάς τα σκουπίδια σου όπου βρεις,να καπνίζεις,να κλάνεις, να ρεύεσαι. Δηλαδή να καταναλώνεις επιστρέφοντας πίσω μόνο τα σκατά σου και τα σκουπίδια σου.
Κάπου εδώ τελειώνει αυτή η μικρή γλυκούλα συνειρμική αντιπαραβολή που μου ήρθε στο μυαλό. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι φανταστική. Παρακαλώ μην ανατρέξετε στους καθρέφτες σας αμέσως μόλις το διαβάσετε.
Σε 5 λεπτά θα το έχετε ξεχάσει έτσι κι αλλιώς.
Ο κόσμος είναι τεράστιος, εσύ πολύ μικρός, αλλά τίποτα δεν μπορεί να σε σταματήσει. Υπάρχει η βεβαιότητα πως ο,τι κι αν θελήσεις, θα το κάνεις. Θα αλλάξεις τον κόσμο! Όταν μεγαλώσεις όμως, γιατί τώρα πας σχολείο. Μπορείς να κάνεις ότι σου κατέβει στο κεφάλι, δικαιολογείσαι.
Το συναίσθημα κυβερνά την ζωή σου. Οι πράξεις σου και οι σκέψεις βουτηγμένες πάντα στην τεράστια μπανιέρα πότε του θυμού σου, πότε της οργής σου, πότε της ανιδιοτέλεια σου οδηγούν πάντα με μαθηματική ακρίβεια σε άνευ προηγουμένου εκρήξεις. Χωρίς αποτέλεσμα εννοείται, μιας και υπολείπεται η συνείδηση από την εξίσωση.
Τα ξέρεις όλα. Αν υπήρχε ο τίτλος του φωτεινού παντογνώστη και δεν είχε παραμείνει όνομα επιτραπέζιου παιχνιδιού που μόνον οι παλαιότεροι θα θυμούνται, θα τον είχες σίγουρα! Η άποψη σου για τον κόσμο είναι η Μία. Η Αρχή. Η οποία βέβαια πάντα βασίζεται σε κάποιον υπερτεράστιο δάσκαλο, κιθαρίστα, τραγουδιστή, παπά, οδηγό μηχανών, μοντέλο ή σε όποιον τέλος πάντων καταφέρνει να αγγίξει την ευαίσθητη συναισθηματική σου χορδή και ο οποίος αμέσως αναγάγετε σε είδωλο.
Δεν υπάρχει αύριο, για κανέναν και για τίποτα. Όλα είναι τώρα. Με την δεδομένη ψευδαίσθηση πως όλα είναι αιώνια και θα παραμείνουν αιώνια και δεδομένα χωρίς να κουνήσεις το δαχτυλάκι σου. "Ζήσε μονάχα την στιγμή και άσε το μετά" που έγραφαν και κάποιοι σαχλαμαροκαλαμπόρτζιδες της δικιάς μας εφηβείας. Βέβαια από τότε μεγαλώσαμε. Και εμείς κι αυτοί. Μόνο που αυτοί τα ίδια γράφουν και τώρα ακόμη και με αφορμή αυτό θα κάνω την σύνδεση που επιθυμώ με την συνέχεια...
Σας θυμίζει κάτι όλη αυτή η εφηβική κατάσταση; όχι; Εμένα μου θυμίζει. Ναι,σίγουρα μου θυμίζει.
Ας το σκεφτούμε λίγο..
Είσαι το πρωί στο φανάρι και σου κορνάρει ο ταρίφας από πίσω ανυπόμονα. ΡΕ σε μένα κορνάρεις. Τώρα θα δεις. Εσύ θα τα πληρώσεις που η γυναίκα μου κάθε μέρα γκρινιάζει γιατί λέει δεν είμαι άντρας δίπλα της, που η γκόμενα κάθε μέρα γκρινιάζει που δεν χωρίζω την γυναίκα μου, που δεν έχω λεφτά να πληρώσω την ΔΕΗ ενώ το σκασμένο μου πρωί πρωί μου ζητούσε να του πάρω μηχανάκι, τώρα που μπαίνει στην εφηβεία! Οπότε θα τον πλακώσω στις μπουνιές τον ταρίφα να ξελαμπικάρω. Ο πολιτισμός βαράει τίλτ, ενώ η λογική σκέψη που θα μου επέτρεπε να χειριστώ διαφορετικά τον συνάνθρωπο πάει περίπατο. Και φυσικά τις έφαγα από τον γεροδεμένο ταρίφα, ως θεία δίκη μάλλον που δεν έχω την δυνατότητα να σκεφτώ πριν πράξω.
To βράδυ που θα γυρίσεις σπίτι θα ανακοινώσεις πώς έσκισες το πρωί τον οδηγό, πώς σχεδόν τον οδήγησες στην εντατική από το πολύ ξύλο καθώς εκείνος φώναζε "μαμά μαμά", ενώ τα μαυρισμένα σου μάτια και τα σπασμένα σου πλευρά θα είναι κάποιες γρατσουνιές ανεπαίσθητες από την μάχη. Τότε όπως κάθε βράδυ θα αρχίσεις την κοινωνικοπολιτική ανάλυση στην οικογένεια (ως βαθύς γνώστης του status quo)
Θα ξεκινήσεις από τα λόγια του σημερινού κυρήγματος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Πειραιώς που ανέλυσε τους τρόπους εξόντωσης των αλλόθρησκων, αλλόχρωμων, αλλοδιαφόρων γενικώς και θα καταλήξεις να καταστρώσεις το σχέδιο άμυνας ενάντια στα νεφελίμ (γιατί έχεις και γνώσεις στρατηγικού σχεδιασμού υπηρετώντας στο υπουργείο εθνικής άμυνας την θητεία σου) που έρχονται σύντομα, καθώς άκουσες μια μέρα να λέει στην τηλεόραση ο μεγάλος ιστορικός τηλεβιβλιομανάβης πριν γίνει υπουργός ο κύριος Άδωνις. Διαβασμένος άνθρωπος, ξέρει πάντα τι λέει. Εσύ μπορεί με το ζόρι να έβγαλες το δημοτικό (και το μοναδικό που κατάφερες να διαβάσεις στην ζωή σου να είναι τρεις παράγραφοι από την Βίβλο, που βρήκες όταν ήσουν μικρός στην θεία σου την κυρα Μαρίτσα ανάμεσα σε κάτι τόμους σκονισμένα άπαντα κάποιου που δε θυμάσαι στην αποθήκη παρατημένα από αιώνες) αλλά ξέρεις να ξεχωρίζεις τις λαμπρές φυσιογνωμίες. Η οικογένεια σιωπά, φωτίστηκε και απόψε.
Και φυσικά μία μίνι ανασκόπηση στο πώς περνάει η κάθε μέρα σου σε βρίσκει να μετακινείσαι μόνο με το αμάξι σου παράγοντας ρύπους γιατί τα ΜΜΜ δεν είναι για σένα, είναι για την πλέμπα. Να σαβουρώνεις σάντουιτς και κοκακόλες από τα έβερεστ, να αμολάς τα σκουπίδια σου όπου βρεις,να καπνίζεις,να κλάνεις, να ρεύεσαι. Δηλαδή να καταναλώνεις επιστρέφοντας πίσω μόνο τα σκατά σου και τα σκουπίδια σου.
Κάπου εδώ τελειώνει αυτή η μικρή γλυκούλα συνειρμική αντιπαραβολή που μου ήρθε στο μυαλό. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι φανταστική. Παρακαλώ μην ανατρέξετε στους καθρέφτες σας αμέσως μόλις το διαβάσετε.
Σε 5 λεπτά θα το έχετε ξεχάσει έτσι κι αλλιώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου