Δευτέρα 15 Ιουνίου 2015

Να ξεκαθαρίσουμε

Αν δεν ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα θα πέσουν να μας πλακώσουν, για να παραφράσω και την γνωστή λαϊκή ρήση. Συζητήσεις επί συζητήσεων με άγνωστους όρους και τεχνικές λεπτομέρειες οι οποίες είναι τόσο άναρχα πλεγμένες μεταξύ τους που η πραγματικότητα είναι πως ακόμα και το πιο φωτεινό οικονομικό μυαλό δεν είναι σε θέση να κάνει προβλέψεις με πραγματική πιθανότητα να πέσει μέσα. 

Και όλο αυτό σε μια κοινωνία που μέσα από τις ζυμώσεις της προσπαθεί να πάρει θέση και να αποφασίσει για τον μέλλον της μέσα στον φόβο, την ανασφάλεια, την άγνοια αλλά και την ελπίδα που μπορεί το αύριο να φέρνει μαζί του.

Παρατηρεί κανείς εύκολα ότι το παιχνίδι που παίζεται, πέρα από τις ιδεολογικές του διαστάσεις, είναι ένα παιχνίδι ταξικό. Μέτρα που θα ευνοήσουν τους έχοντες εναντίων των μέτρων που θα ευνοήσουν την είδη παραπαίουσα κοινωνία μας. Ένα εύκολο τρικ για να επιλέξουμε θέση θα έλεγα ότι είναι να προσέξουμε ποίες λύσεις πολεμούν μανιωδώς οι απέναντι μας.

Εσύ αγαπητέ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές δεν είσαι στο ίδιο μετερίζι με τον δημοσιογράφο έμμισθο υπάλληλο του Αλαφούζου. Αν ο Μπάμπης ωρύεται  "κράτα γερά ΔΝΤ" δεν το κάνει για σένα, το κάνει για το αφεντικό του. Αν έχεις τα λεφτά του Αλαφούζου, οκ καλά κάνεις και υποστηρίζεις Μπάμπη, αν όχι είσαι απλά ηλίθιος.

Η Μέρκελ δεν είναι εκεί που βρίσκεται για να υποστηρίξει την ευημερία των Ευρωπαίων πολιτών. Αν αυτό ήθελε δεν θα ήταν καγκελάριος την Γερμανίας. Η Μέρκελ είναι εκεί για να βγάζουν φράγκα οι Τραπεζίτες, η πολεμική βιομηχανία, οι φαρμακοβιομηχανίες και πολλά άλλα. Σύναψε μια τίμια και επωφελή συμφωνία (για να είμαστε και στο κλίμα της εποχής) γι αυτήν και καλά έκανε. Αν συμφωνείς λοιπόν με τον Τζήμερο και την εξοχοτάτη του Μέρκελ ίσως έχεις κι εσύ μια τράπεζα και καλά κάνεις και συμφωνείς. Αν όχι είσαι ηλίθιος.

Το πρόβλημα με τους Έλληνες πολίτες είναι ότι έχουν χάσει κάθε δυνατότητα κριτικής σκέψης και αντίληψης. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Άλλος γιατί γεννήθηκε ανεπαρκής, άλλος γιατί πριν από δέκα χρόνια προσηλυτίστηκε στα πάρτι της ΔΑΠ και έμεινε ακόμη εκεί περιμένοντας το επόμενο πάρτι. Άλλος γιατί κρυφά μέσα του ηδονικά απολαμβάνει να βλέπει τον πόνο και την δυστυχία τριγύρω του.

Ας τους αφήσουμε αυτούς. Εγώ, εσύ και κάνα δυο άλλοι που ας πούμε ότι παρατηρούν, πως είναι δυνατόν να συζητάς έστω για τις θέσεις που σου προβοκάρει αυτός που προσπαθεί να σε ταπεινώσει.

Ζούμε σαν φυλή σε παγκόσμιο επίπεδο τα τελευταία 15 χρόνια την Οργουελική στροφή της ανθρωπότητας. Αν φύγουμε από την μικρή μας γωνία και απλώσουμε την ματιά μας στο χάρτη σύντομα θα διαπιστώσουμε οι όροι του παιχνιδιού που προσπαθούν να επιβληθούν εδώ, προσπαθούν να επιβληθούν παντού. Σε πολλά μέρη με μεγαλύτερη επιτυχία και από πολύ πιο παλιά η ανθρωπότητα είναι βουτηγμένη σε μια κερδοφόρα ασυδοσία με θύμα την ίδια την ανθρώπινη φύση της.

Η Ελλαδίτσα μας είναι ο πρωταγωνιστής την τελευταία πενταετία για δύο λόγους. Πρώτον γιατί ήταν η πρώτη φορά που η προσπάθεια υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου μιας  έγινε σε χώρα που ανήκει στο λεγόμενο "ανεπτυγμένο κόσμο" (έχει ξαναγίνει σε κάποιες πολιτείες των Η.Π.Α αλλά αυτό είναι διαφορετική ιστορία όσον αφορά στις λεπτομέρειες) και δεύτερον γιατί τελικά υπήρξε αντίσταση. 

Για μεγάλο χρονικό διάστημα υπήρξε αντίσταση στο δρόμο. Ύστερα υπήρξε αντίσταση από μικρές ομάδες που αποφάσισαν είτε να δημιουργήσουν από την αρχή τον μικρόκοσμο τους, είτε να βοηθήσουν μια κοινωνία σε πραγματική ανθρωπιστική κρίση. Ύστερα υπήρξε μια ιστορική αλλαγή πολιτικής ηγεσίας. Κοιτάζοντας τους πέντε μήνες διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ έχουμε λόγους να έχουμε πολλά παράπονα. Κοιτάζοντας όμως την διαδρομή μας λίγο πιο συνολικά αυτή την πενταετία έχουμε λόγους να χαμογελάμε. 

Ένας είναι όμως ο κοινός παρανομαστής της διαδρομής αυτής: Πάντα κάποιοι έκαναν αυτό που "δεν έπρεπε". Αυτό που τα κανάλια φώναζαν ότι δεν έπρεπε να συμβεί, αυτό που ντόπιοι ρουφιάνοι μας έλεγαν ότι θα είναι καταστροφή, αυτό που ξένοι εντολοδόχοι μας απειλούσαν ότι θα είναι η καταδίκη μας.

Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ πια έχω βαρόμετρο. Βάζω ΣΚΑΙ και βλέπω ειδήσεις. Τι λέει ο Μπάμπης και ο Πορτοσάλτε; Το αντίθετο είναι το σωστό για μένα!