Που πας πιστέ μου φίλε

Που πας πιστέ μου φίλε. Ήρθε η ώρα εκείνη που αποκαμωμένος και σκασμένος από ευτυχία αποφάσισες να ταξιδέψεις. Η ώρα του αποχωρισμού μας πρόφτασε και πια μια μόνο στιγμή μες το χρόνο μου φαίνεται η Ζωή μας.

Που πας πιστέ μου φίλε. Χρώματα κι αρώματα κουβαλάς κι ένα κομμάτι δικό μου τόσο βαθύ παίρνεις μαζί σου συντροφιά στην χωρίς επιστροφή ξενιτιά.

Που πας πιστέ μου φίλε. Αφού το ξέρεις. Μη μ αφήνεις. Μη μ αφήνεις μόνο σ αυτό τον κόσμο τον σκληρό τον δύσκολο. Φοβάμαι χωρίς εσένα.

Που πας πιστέ μου φίλε. Τα πάντα γκρεμίζονται γύρω μου και δε στέκεις πια εκεί να μ ανταμώσεις παρηγοριά να γίνεις.

Που πας πιστέ μου φίλε. Σε κάλεσαν οι σειρήνες και μου το πες. Το δίχως άλλο μου το πες. Η αγάπη σου η παντοτινή η αιώνια ποτέ δε θα σαλπάρει.

Που πας πιστέ μου φίλε. Η γη τώρα έγινε αγκαλιά. Η δικιά μου αγκαλιά. Θα σε σκεπάσει όπως τόσο τρυφερά με σκέπαζε η ανάσα σου.

Που πας πιστέ μου φίλε. Είμαι γυμνός. Το κρύο φτάνει στο κόκαλο, η σιωπή εκκωφαντική και η απουσία σου τρομερή.

Που πας πιστέ μου φίλε. Η ουρά σου έπαψε να κινείται ρυθμικά, τα μάτια σου καρφώθηκαν στο άπειρο, η ανάσα σου λίγο λίγο έσβησε και δεν μπορώ πια ν ακούσω τους χτύπους της καρδιάς στο απαλό σου στέρνο.

Για πάντα έφυγες πιστέ μου φίλε. Κι όμως. Όπου εισ' εσύ είμαι κι εγώ κι όπου είμαι εγώ είσαι κι εσύ. 

Αδιαίρετοι, μοναδικοί

Στη μνήμη του GUCCI

Ένα στριπτίζ για την Ελλάδα

   Φαίνεται σαν ψέμα σχεδόν, αλλά πέρασαν σχεδόν τέσσερα χρόνια από εκείνη την μέρα στο Καστελόριζο. Μοιάζει ψέμα καθ ότι σε ένα τόσο μικρό ιστορικό διάστημα όπως είναι μια τετραετία διεπράχθη το μεγαλύτερο Νεοφιλελεύθερο οικονομικό έγκλημα-πείραμα του  σε σύγχρονη δυτική κοινωνία. Δεχθήκαμε απανωτά χτυπήματα ως κοινωνία. Και η αλήθεια είναι πως κάποια απ αυτά μας τα έδωσε η άρχουσα τάξη. Τα περισσότερα αναλάβαμε με ευχαρίστηση να τα ρίξουμε ο ένας στον άλλον. Το σχέδιο δούλεψε.
    Ξαφνικά μετά από την στιγμή που ο πιο γελοίος πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης μας ανακοίνωσε ότι μπαίνουμε στη μνημονιακή εποχή, ξεκίνησε ένα απίστευτα ταχύ στριπτίζ της ψυχοσύνθεσης του μέσου Έλληνα. Μιμούμενος τους τραγικούς πολιτικάντηδες που πρώτοι άνοιξαν το δρόμο της αποκτηνοποίησης, τα πράγματα στην Ελληνική κοινωνία δείχνουν να έχουν εκτροχιαστεί.
    Ένα τεράστιο ποσοστό κόσμου, εξαιρετικά δυσανάλογο αν σκεφτεί κανείς τα υποτιθέμενα ιδανικά που πίστευε ότι έχει καταγεγραμμένα στο DNA του ο Ελληνούλης, υπέκυψε στις ορέξεις του για αίμα και κατέφυγε στο φασισμό ο οποίος εκλογικά τουλάχιστον διατηρεί επικίνδυνα ανοδική πορεία.
    Ένα εξίσου μεγάλο κομμάτι στήριξε το ήδη υπάρχον σύστημα, που μέσω της απληστίας και της ανικανότητας του οδήγησε την Ελληνική κοινωνία σ αυτό το τέλμα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά πρόλαβε ταχύτατα να εξελιχθεί σε ένα πλήρως ολοκληρωτικό σύστημα που μόνο τρόπο επιβολής του πλέον έχει την βία. Ειδικά ο Σαμαράς και η παρέα του έχουν επιδείξει τόσο αξιοσημείωτη πρόοδο που η πολιτική τους στάση με πείθει εύκολα οτι μερικά χρόνια διακυβέρνησης ακόμη και ο Αντώνης θα έγραφε με χρυσά γράμματα το όνομα του στην ιστορία καθεστώτων όπως του Καντάφι, του Τσαουσέσκου ή όποιου Κίμ γιόγκ. Ευτυχώς δεν έχει αυτό το χρόνο.
    Ενώ όσοι παρέμειναν ξεκρέμαστοι στη μέση, προδομένοι από αυτούς που τους τάιζαν 40 χρόνια τώρα κατέφυγαν στην ανεπαρκή αριστερά της οποίας τα εκλογικά ποσοστά είναι αντιστρόφως ανάλογα της παρέμβασης της στην κοινωνία. Αν εξαιρέσουμε ίσως το ΚΚΕ που όντας πολύ κοντά στη διάλυση πλέον, παίρνει αυτό ακριβώς που του αξίζει με βάση την θέση που κράτησε στις πιο κρίσιμες στιγμές της Ελληνικής κοινωνίας.
    Αυτή είναι η μία πλευρά όμως των πραγμάτων που εμφανίστηκε μετά το τσιτσίδωμα. Υπάρχει κι άλλη και μάλιστα πιο σοβαρή. Είναι η πλευρά των Ελλήνων οι οποίοι κατα βάθος δεν θέλουν να κάνουν τίποτα. Παγωμένοι, φοβισμένοι, αδιάφοροι ή απλά κακοί στέκονται στην απέξω. Τους έβλεπες όλα αυτά τα χρόνια. Μαλλί, γυαλί, παντελόνι Lee. Οι "την βγάζω σε τρεις καφετέριες την ημέρα", "δεν ασχολούμαι με τα πολιτικά", "ξέρω τον πορτιέρη". Ένα σημαντικό κοινωνικό βαρίδι που λοιδορεί στο πρόσωπο όσων αγωνίζονται τη δικιά του ανεπάρκεια. Αποτελείται σχεδόν από το ένα τρίτο της κοινωνίας αν προσπαθήσουμε να το μετρήσουμε με βάση το ποσοστό της αποχής στις τελευταίες εκλογές σε συνδυασμό με τις κατα καιρούς έρευνες.
    Η υποτιθέμενη κυβέρνηση έδειξε τα δόντια της με την εκπνοή του 2013. Η καταστροφή που έχουν προκαλέσει στην κοινωνία είναι ολοσχερής. Τόσο, που το να γκρεμιστεί η ανηλεής αστική μας δημοκρατία φαντάζει τελικά εύκολα μπροστά στον κόπο που θα καταβληθεί αργότερα προκειμένου να ξαναγίνουμε στοιχειωδώς έστω κοινωνία.
    Είμαστε υπόδουλοι. Και αυτό που τελικά αποκάλυψε το στριπτίζ είναι πως η θέληση για αλλαγή και για ένα καλύτερο κόσμο είναι υπόθεση λίγων, όπως ήταν πάντα. Δεν είναι κάποιου είδους ελίτ. Είμαστε εγώ κι εσύ που η αδικία έγινε κόμπος στο λαιμό μας. Που η δίψα για δημιουργία και ζωή φωτίζει τον δρόμο μας. Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία είπε ο Ανδρέας Κάλβος κι εγώ για φέτος αποφάσισα να ζητήσω από τον Άγιο Βασίλη να τα χαρίσει σε όλους όσους τα θελήσουν.
   
 Καλή χρονιά, γεμάτη αγάπη. Ραντεβού στους δρόμους. Vamos.

Εκεί που απέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ, αποτύχαμε μαζί του..

    O ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία τρία χρόνια έδειξε ότι μπορεί να αποτελέσει ένα κίνημα αλλαγής μακριά απ τις κομματικές πεπατημένες που μας οδήγησαν στην ατελείωτη πτώση μας στο γκρεμό. Νέος αρχηγός και ικανά ελπιδοφόρα στελέχη με αριστερή σκέψη, φρέσκα μυαλά αλλά και εμπειρία δοκίμασαν να βγουν μπροστά σ αυτή την δύσκολη για όλους μας συγκυρία.
    Σε μια χώρα της οποίας η πολιτική ζωή μαστίζεται αιώνες, θα τολμούσα να πω, από ανίκανους ιδιοτελής παραγοντίσκους. Τυχοδιώκτες που βρήκαν την πολιτική όχι ως τρόπο προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο, αλλά ως μέσο παράνομου πλουτισμού και εκπλήρωσης της ματαιοδοξίας τους.
    Παίρνοντας μαζί του και αρκετούς τέτοιους, που έβλεπαν πως το αδιέξοδο στο οποίο οδηγήθηκαν οι "μεγάλοι" κομματικοί παίχτες με τις επιλογές τους δεν θα τους επέτρεπε να ικανοποιήσουν την προσωπική τους φιλοδοξία. 
    Με τούτα και με κείνα, πάνω σε τεράστια κοινωνική αναταραχή και με τον κόσμο ακόμη στους δρόμους ο ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησε την στρατηγική του "Άλλος με τη βάρκα μας" μαζεύοντας συνδικαλιστές, τελειωμένους πολιτικάντηδες, κατα φαντασίαν λογοτέχνες και όποιον άλλον μπορούσε να δώσει ψήφους φτάνοντας σε ένα τεράστιο εκλογικό ποσοστό. Μια τεράστια νίκη για την αριστερά και κατ επέκταση για την κοινωνία ολόκληρη.
    Με μια μικρή λεπτομέρεια. Ήδη από τότε, η αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ είχε αρχίσει να πηδάει από τη βάρκα μην αντέχοντας τη δυσωδία. Πράγμα που έπαιξε τεράστιο ρόλο στην μετέπειτα εξέλιξη του.
    Ο ΣΥΡΙΖΑ που πρόθεση είχε το άνοιγμα στην κοινωνία, τελικά αστικοποιήθηκε χωρίς να καταφέρει να ξεφύγει από τα τερτίπια ενός συστήματος που τον έφερε στα μέτρα του.
   
   Δεν κατάφερε να μετουσιώσει την λαϊκή δυσαρέσκεια που ήταν κινηματικά ενεργή τότε, σε πολιτικό μοχλό πίεσης. Μη καταφέρνοντας να εμπνεύσει και χάνοντας κατα κράτος το παιχνίδι του δρόμου, απευθύνθηκε τελικά στο εκλογικό σώμα ζητώντας τις ψήφους των νοικοκυραίων.
   Δεν κατάφερε να φτιάξει μορφές αλληλεγγύης συμπαραστεκόμενος όπως είχε πέρυσι εξαγγείλει ο ίδιος δια στόματος Τσίπρα. Αντίθετα άνθρωποι μόνοι, σε μικρές ομάδες δίχως καμία στήριξη, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας παλεύουν να στεγάσουν και να σιτίσουν ανθρώπους που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα ως αποτέλεσμα απάνθρωπων πολιτικών.
   Δεν κατάφερε να δώσει απαντήσεις και πειστικό πρόγραμμα. Μη θέλοντας να δυσαρεστήσει τους ψηφοφόρους του απέκρυψε την πραγματική και σκληρή αλήθεια απο την κοινωνία και με τσαμπουκά υποστήριξε ότι θα παραμείνουμε στην ευρωζώνη γιατί κανείς δε θα μας διώξει, ξεχνώντας πως τα λαμόγια που μας λυμαίνονται είχαν τέσσερα χρόνια να διασφαλιστούν για κάθε περίπτωση.
   Δεν κατάφερε να φέρει την έννοια της δικαιοσύνης σε ένα λαό που μαστίζεται από άδικα, αναξιοκρατικά μέτρα. Η δικαιοσύνη που έπρεπε να είναι στο ημερήσιο πρόγραμμα, Κυριακές και αργίες, μπήκε στην αναμονή της "κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ" προκειμένου να εφαρμοστεί.
    Δεν κατάφερε να παραμείνει μια αριστερή παράταξη ανθρώπων με ριζοσπαστικό χαρακτήρα, αλλά πάσχισε να αστικοποιηθεί προκειμένου να μην αφήσει σε κανέναν την αμφιβολία εντός και εκτός των τειχών πως είναι έτοιμος να αναλάβει διακυβέρνηση. Και τα κατάφερε.

     Δεν μπορώ να μην σκεφτώ πως εφόσον οι "εταίροι" μας,  καταφέρνουν να κάνουν το βίο αβίωτο σε κυβερνήσεις που είναι προσκείμενες σ αυτούς, είναι απόλυτα ικανές να κάνουν την Ελλάδα χειρότερη κόλαση σε περίπτωση που η εκλεγμένη κυβέρνηση δεν έχει τις ευλογίες τους ή δεν ακολουθεί τις επιταγές τους.
    Οπότε η κατάσταση για τον ΣΥΡΙΖΑ, που μόνο του σχέδιο είναι η πίστη, είναι μονόδρομος. Θα ακολουθήσει την πορεία των προηγούμενων ή θα κατακρημνιστεί από την πίεση μιας κοινωνίας που θα αγγίζει το πραγματικό της τέλος.
    Είναι ευθύνη και χρέος όλων μας να βάλουμε το λιθαράκι μας, να ξαναπάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και γιατί όχι, να βοηθήσουμε το υγιές κομμάτι που ακόμη βρίσκεται και παλεύει εντός του ΣΥΡΙΖΑ μόνο του, να ανασάνει και να ξαναπάρει την πρωτοβουλία.

  Αυτή είναι η πραγματικότητα όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ σήμερα. Ο ΣΥΡΙΖΑ όλο αυτό το διάστημα έχει αναλωθεί στο να αποδεικνύει στο σύστημα και τους νοικοκυραίους οτι δεν είναι ελέφαντας, ενώ τελικά αυτό που πράγματι χρειαζόμαστε είναι έναν ελέφαντα να συντρίψει την αστική μας δημοκρατία..

Πόθεν αίσχος

   Άκου να δεις. Δημοσιοποίηση του πόθεν αίσχους των βολευτών, την επομένη πρώην υπουργός επί χρόνια βολευτής ξάδελφος του "Σεμνά και ταπεινά" συλλαμβάνεται επειδή ουσιαστικά προσπαθεί να γλυτώσει κάνα δυχίλιαρο ευρώ και αμέσως μετά σκάει η απόλυση εργαζομένων της HOL.
    Σαν παραβολή ακούγεται. Δείτε πόσα λεφτά βγάζουν αυτοί που ψηφίσατε, πόσο διατεθειμένοι είναι να τηρήσουν τους νόμους τους, αλλά μην μιλάτε γιατί ορίστε τι θα πάθετε.
    Όλα τα κομμάτια του παζλ σιγά σιγά μπαίνουν στη θέση τους. Αυτό το χαρακτηριστικό δείγμα ηλιθίου που ονομάζεται Μιχάλης Λιάπης ήταν Υπουργός πολιτισμού. Δεν πιστεύω να αμφιβάλει κανείς ότι στον πολιτισμό μας αυτός αρμόζει για Υπουργός..Όπως και στην Υγεία, στην εργασία παντού.
   Ένα πράγμα όμως είναι σοκαριστικό και για τον πλέον καλοπροαίρετο και για τον πλέον ανόητο. Αν ένας άνθρωπος που έβγαλε τόσα φράγκα στη ζωή του δεν ενδιαφέρεται ούτε κατ ελάχιστο να μην γίνει ρόμπα για ένα και δυο χιλιάρικα, φαντάσου πόσο ελάχιστα θα τον ενδιέφερε τι θα συνέβαινε όταν περνούσαν από μπροστά του τόνοι κοινοτικά ευρώ, δωράκια από εταιρίες κλπ. Στην τελική θα έφευγε για καμιά Βραζιλία(ονόματα δε λέμε οικογένειες δέ θίγουμε).
   Δεν είναι μόνο τα τεράστια ποσά που λαμβάνουν ως μισθό. Είναι οι φοροαπαλλαγές, οι διευκολύνσεις, οι επιτροπές, οι πληρωμένες βενζίνες και κινητά, τα έξοδα των βολευτικών τους γραφείων και πλειάδα αυλικών υποστηρικτικών υπαλλήλων. Και όλα αυτά ενώ στρέφονται κατά του ίδιου του πολιτεύματος της Δημοκρατίας και της ευημερίας των πολιτών. Δηλαδή αν έκαναν καλά την δουλειά τους πόσα φράγκα θα ήθελαν να βγάζουν;
   Ζάπλουτοι αιρετοί, έμμισθοι υπάλληλοι επιχειρηματικών συμφερόντων, απατεωνίσκοι που παρασιτούν αναδυόμενοι σε ένα σάπιο σύστημα που μόνο σκοπό έχει την πνευματική και σωματική υποδούλωση μας εκμεταλλευόμενο τον φόβο μας. Τηλεοπτικοί γυρολόγοι, πλασιέ του εξυπνακίστικου γεμάτου βλακεία βλέμματος τους.
   Ευτυχώς για μας η βλακεία έχει ένα θετικό. Δεν δύναται να αναγνωρίσει την σχέση ανάμεσα στο ύψος της Ύβρις και της Νέμεσις. Νομίζει πως είναι αήττητη.

Καλή τύχη.


    

Eλιά καπνιστή

   Στον απόηχο της νέας παράστασης του Ακροπολ από τον θίασο τον 58 ξοφλυμένων νεοφιλελέ κεντρώων "Ελιά"(φαντάζομαι έμπνευση του φυσικού ηγέτη τους Κώστα Σημίτη) έπιασε στην Ελλάδα το μεγάλο κρύο. Καιρός ήταν, αλλιώς αντί για τον Άγιο Βασίλη θα μας ερχόταν η Miley cyrus που θα έβρισκε ευκαιρία να φάει την δουλειά από τα ντόπια ξέκωλα. Όχι κυρία μου,η ελληνική βίζιτα είναι πχιοτικότερη. Ξέφυγα από το θέμα.

    Οι Αθηναίοι στην προσπάθεια τους να ζεσταθούν άναψαν τα τζάκια και αυτή τη στιγμή δέν μπορώ να δω από το μπαλκόνι μου στα δύο μέτρα. Δε με πειράζει τόσο αυτό όμως, όσο που αύριο το περιβαλλοντολογικά ευαισθητοποιημένο συγκρότημα Αλαφούζου θα μιλάει όλη μέρα (εδώ που τα λέμε δε με νοιάζει γιατί δε βλέπω τηλεόραση,αλλά κάτι πρέπει να γράψω κι εγώ να δικαιολογήσω την ύπαρξη του blog μου) για την επιβάρυνση της ατμόσφαιρας και τα μικροσωματίδια που καταλήγουν στους ανθρώπινους πνεύμονες. Γι αυτό έχασε και η Πανάθα. Ενώ τα ξανθά μόμολα των βορείων προαστίων που αρθρογραφούν στις Free pressες θα γράψουν για τον λαϊκισμό των μαζών οι οποίες άναψαν τα τζάκια να μας πνίξουν από την στιγμή που θα μπορούσαν να δαγκώσουν δυνατά το καυλί τους και να πάει περίπατο κάθε αίσθηση κρύου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει.

Γιατί αν είχε κερδίσει τις εκλογές τώρα θα είχαμε πετρέλαιο. Θα παίρναμε τον βενζινά, θα μας έκλεβε στο γέμισμα, θα έδινε τα παραστατικά στον διαχειριστή που θα μας έκλεβε με την σειρά του στα κοινόχρηστα και όλα καλά. Ελλάδα.

Πάντως ομίχλη δε θα είχαμε.

Φοβούμαι ότι αρχίζω να λαϊκίζω. Και χαίρομαι κατά βάθος γι αυτό.

Φέτος κανένας γνωστός μου δεν έβαλε πετρέλαιο στην πολυκατοικία του.
Φέτος οι άνεργοι φίλοι μου είναι περισσότεροι.
Φέτος είδα ανθρώπους να πεθαίνουν λόγω αδυναμίας να ανταποκριθούν στην θεραπεία τους.

Παρακολουθώ το σύστημα τον τελευταίο καιρό να επιτίθεται βίαια προς πάσα κατεύθυνση. Αυτό μου δίνει κουράγιο γιατί είναι σημάδι πτώσης.

Κοιτάζοντας την πνιγερή κάπνα έξω σκέφτομαι πως δεν είναι μακριά η μέρα που οι "Ελιές" θα γίνουν παρανάλωμα του λαϊκού πυρός και πυκνότερη κάπνα απ αυτήν θα καλύψει τον ουρανό της πρωτεύουσας. Κουράγιο.

Απάντηση στη free pressα(είμαι λαϊκιστής και γουστάρω)

Πριν μερικές μέρες άνοιξα τον σύνδεσμο από μια πολύ γνωστή free press στην οποία έχω σταματήσει εδώ και πολύ καιρό να δίνω clicks. Ο τίτλος όμως του άρθρου το οποίο αναφερόταν στο γνωστό βίντεο με την γυναίκα που αποστόμωσε τον Βρούτση με έκανε να το ανοίξω,μόνο και μόνο για να διαβάσω την μεθοδολογία της προβοκάτσιας που έχουν χρησιμοποιήσει στο θέμα. Διάβασα ένα εμετικό κείμενο γεμάτο μισανθρωπιά. Λοιδορεί κάθε έναν που θυμάται να πήρε δημόσια θέση για τον πρωτοφανή εξευτελισμό που έχουμε υποστεί ως πολίτες. Πιάνει στο στόμα της από 12χρονους μαθητές έως αυτόχειρες μπλεγμένους στα χρέη και στην ανεργία. Ενώ τελικά καταλήγει λίγο πολύ στο ότι πρέπει να αφήσουμε αυτού του είδους τους λαϊκισμούς, να σεβαστούμε τους νόμους όπως τις αποφάσεις του ΣΤΕ για τις σκουριές,την ΕΡΤ ή τον αντικαπνιστικό νόμο και να αφήσουμε την νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση να κάνει την δουλειά της.
   
Φτάνοντας στο τέλος του κειμένου η παγωμάρα μου κορυφώθηκε όταν διαπίστωσα ότι αυτό το εμετικό κείμενο άρεσε και διαμοιράστηκε σε πάνω από 10.000 ανθρώπους στα κοινωνικά δίκτυα.
   
Σαφώς και κάθε καθεστώς έχει τα όπλα του και η πένα είναι διαχρονικά ένα ισχυρότατο. Ίσως γιατί χτυπάει κάθετα προς τα βάθη του είναι μας. Ίσως γιατί γράφοντας έχεις την δυνατότητα να δομήσεις ένα κείμενο έτσι που να φαίνεται πως περιέχει κάτι περισσότερο από μπούρδες.
   
Με την συντάκτη του άρθρου δεν θέλω να ασχοληθώ. Περισσότερο με νοιάζουν αυτοί που βρίσκονται σύμφωνοι με το κείμενο της.
   
Αλήθεια τώρα, αυτοί που συμφώνησαν και διαμοίρασαν το κείμενο τους είναι πολύ μεγάλος αριθμός. Θα ήθελα πάρα πολύ να βρεθούν και να μας πουν.
   
Γιατί κάποιος δεν πρέπει να βγαίνει μπροστά και να παίρνει θέση εναντίον της άδικης πολιτικής που εφαρμόζεται στις πλάτες μας;
   
Γιατί πρέπει να κάτσω να παρακολουθώ ανήθικους και ανίκανους ανθρώπους να διαλύουν την χώρα μου, το μέλλον μου, την ζωή μου;
   
Γιατί πρέπει να αναγνωρίζω ως νόμιμη μια κυβέρνηση που είναι εκλεγμένη από το 25% του Ελληνικού λαού; Σε ποία δημοκρατία κυβερνάει η πλειοψηφία του ενός τετάρτου;
  
 Γιατί πρέπει να συμμορφώνω σε νόμους που υποβαθμίζουν το περιβάλλον, την ποιότητα ζωής μου, ποινικοποιούν το δικαίωμα μου στην δημιουργία  και αφήνουν τα λαμόγια να αλωνίζουν;
   
Γιατί πρέπει να χρεωθώ την αποπληρωμή χρεών τα οποία δεν δημιούργησα εγώ;
   
Γιατί πρέπει να θεωρήσω την απελπισία ανθρώπων που φτάνουν στην αυτοκτονία έως δεδομένο; Η ίσως λαϊκισμό;
   
Πραγματικά τα "γιατί" με κατακλύζουν,θα μπορούσα να συμπληρώσω σελίδες αλλά θα τελειώσω εδώ.

Άλλωστε τα γιατί τα βιώνουμε όλοι μας από πρώτο χέρι.
   
Φαίνεται οτι το σύστημα ωφελείται και κάνει τον μιντιακό του πόλεμο με έναν πολύ απλό τρόπο. Έχει βάλει τριγύρω ανθρώπους με περιορισμένη νοητική αντίληψη, γεμάτους θυμό και μισανθρωπιά για να σπείρουν τα βρωμερά αισθήματα τους χωρίς ίχνος κατανόησης ή σεβασμού σε ανθρώπους που αποφασίζουν το δράμα που ζουν να μην το βγάλουν στον διπλανό τους, αλλά στο σωστό στόχο. Οι άνθρωποι που βρίσκονται σε προπαγανδιστικές θέσεις σήμερα κουβαλάνε αυτές ακριβώς τις ποιότητες που θέλει το καθεστώς να γεμίσει την κοινωνία προκειμένου να επιφέρει την πλήρη διάλυση. Δεν είναι τυχαίο που παρατηρώντας την διανοητική λειτουργία όλων αυτών των "δημοσιογράφων" και "μεγαλοδημοσιογράφων" καταλήγεις στο συμπέρασμα πως δεν θα τους εμπιστευόσουν ούτε να τους στείλεις στο περίπτερο να σου πάρουν τσιγάρα.
   
Απ την άλλη άνθρωποι αξιοπρεπείς μέσα στο σκότος που ζούμε παλεύουν. Η ειρωνεία; Παλεύουν για όλους, όχι μόνο για τους εαυτούς τους. Και για το ξέπλυμα που τους λοιδορεί και για τον φασίστα ψηφοφόρο και για το λαμόγιο. Δυστυχώς ή ευτυχώς η αξιοπρέπεια είναι ποιότητα πανανθρώπινη και ξεπερνάει τα προσωπικά μας "εγώ". Εν αντιθέσει με την μικροπρέπεια που είναι καθαρά προσωπική θέση.
   
Αυτή είναι η πρώτη μεγάλη νίκη και την έχουμε πετύχει. Δέν είμαστε σαν εσάς, ποτέ δε θα γίνουμε. Ο κόσμος που θα φτιάξουμε θα χωράει ακόμη κι εσάς.
   
Με λαϊκίστικους χαιρετισμούς σε όλους όσους δεν καταθέτουν τα όπλα. Αγάπη παίδες.
   

Αίμα

Είναι αβάσταχτο, εντελώς οδυνηρό να βλέπεις πως μια ολόκληρη κοινωνία μετατρέπεται σε ζούγκλα κανίβαλων. Χυδαία μικροπρεπή ανθρωπάρια σε κάθε γωνιά της επικράτειας. Όσο περισσότερη σάρκα ξεσκίζουμε, από όσο πιο πολλά ζωντανά κόκαλα ρουφάμε το μεδούλι,τόσο γινόμαστε τίποτα παραπάνω από ένα μάτσο κρέας. Ζόμπι.

Μια ολόκληρη Ελλάδα ξανά ρίχνει στην πυρά μια μάνα που ελλείψει των βασικών θεμελιωδών ανθρωπίνων αναγκών γίνεται μάρτυρας του θανάτου του παιδιού της. Παρά ταύτα κανέναν δεν δείχνει να ενδιαφέρει ότι σε μια σύγχρονη υποτίθεται πολιτισμένη χώρα δεν πρέπει άνθρωποι να πεθαίνουν λόγω έλλειψης βασικών αναγκών όπως η θέρμανση. Το μόνο που μας νοιάζει είναι να φορτώσουμε σε μια γυναίκα που βιώνει το μεγαλύτερο δράμα της ζωής της (πολύ μεγαλύτερο απ ότι οι περισσότεροι από εμάς μπορεί να έχουν ζήσει) τους δικούς μας φόβους, ανασφάλειες και ενοχές που λουφάξαμε στη γωνιά μας. Που προσφέραμε στους επόμενους μια κοινωνία που κυβερνιέται και αποτελείται από μισάνθρωπους. Που ηττηθήκαμε με τεράστιο σκορ διαμορφωμένο μόνο με αυτογκόλ.

Αυτό συνέβη και πέρυσι με τους φοιτητές που πέθαναν με τον ίδιο τρόπο. Και με τους νεκρούς των πλημμυρών. Το ίδιο με τους αυτόχειρες. Το ίδιο με όλους.

Το σύγχρονο Κολοσσαίο βρίσκεται στα σαλόνια μας. Μπροστά από τον καναπέ μας. Καθόμαστε και παρακολουθούμε ανθρώπους που δεν άντεξαν. Ανθρώπους που τους σκότωσε το σύστημα γιατί ήταν λιγάκι πιο αδύναμοι από μας. Η πιο ευαίσθητοι ίσως. Ανθρώπους που έπεσαν παλεύοντας για τα ιδανικά τους. Ανθρώπους που βρέθηκαν στο λάθος σημείο την λάθος στιγμή και αυτάρεσκα κατακεραυνώνουμε τις επιλογές τους. Επιλογές που η δειλία και η μικροψυχία μας δεν θα μας επέτρεπε ποτέ να κάνουμε.

Το πράγμα έχει προχωρήσει πια. Η προγραμματισμένη ποσότητα αίματος που σερβίρεται κάθε βράδυ στις 8 δεν μας αρκεί. Θέλουμε κι άλλο. Βγαίνουμε να ξεσκίσουμε ο ένας τον άλλον, αίμα, κι άλλο αίμα.

Τρομάζω με αυτό που έχουμε μετατραπεί. Το στομάχι μου δεν αντέχει πια τους ανθρώπους, οι περισσότεροι μου προκαλούν εμετό. Τρομάζω που νιώθω έτσι. Τρομάζω που αρχίζω να τους μοιάζω.

Δεν νομίζω ότι έχω πια την παραμικρή διάθεση να κάνω κάτι. Θέλω κι εγώ όπως κι αυτοί, να έρθει η ώρα που θα κάτσω σε ένα καναπέ και θα τους παρακολουθώ να καίγονται και να ουρλιάζουν στην φωτιά που ίδιοι άναψαν με σκοπό να σώσουν το τομάρι τους.

Κανείς δεν μπορεί πια να ισχυριστεί ότι δεν ήξερε.

Χριστουγεννιάτικος μεσαίωνας

Σκίζει η μικρή μας πολιτεία.Παρατηρώ μια στασιμότητα.Μας έπιασε το πνεύμα των Χριστουγέννων.

Μέρες που είναι,να μη μιζεριάζουμε.Εγώ μόλις μπει ο Δεκέμβρης θα σπάσω τον κουμπαρά να χυθούν τα χάλκινα που με τόσο κόπο μάζεψα,θα τα μετρήσω,θα τα πάω στο φούρνο της γειτονιάς που ξέρω πως τα θέλουν και θα κάνω τον Χριστουγεννιάτικο προγραμματισμό μου για τα δώρα.Ευτυχώς που υπάρχω κι εγώ να σπρώξω χρήμα στην αγορά αν και μου φαίνεται πως δέν φτάνω.

Δέν πειράζει όμως,έχω ελπίδα και πιστεύω ακράδαντα στο δόγμα του καπιταλισμού που είναι σε πλήρη εφαρμογή στην χώρα μας.Θα ξεπαστρέψουν τους μισούς από μας έτσι ώστε το κατά κεφαλήν εισόδημα να διπλασιαστεί.Μεγάλα μυαλά.Κι εμείς ακόμη πιο μεγάλα.Δέν κοιτάμε να μην ξεπαστρέψουν κανέναν μόνο κοιτάμε να είμαστε εμείς αυτοί που θα ξεπαστρέψουμε τον δίπλα μπας και γλυτώσουμε.Έλληνες,σπουδαία φυλή.Και έξυπνη.Μέχρι και διαστημική βάση θα αποκτήσει.

Αλλά τώρα έρχονται Χριστούγεννα.Το εορταστικό πνεύμα θα χτυπήσει τα κεφάλια όσων ακόμη τα έχουν στη θέση τους.Άσε το άλλο.Τα Χριστούγεννα έχει δουλειές.Θα πάνε οι Έλληνες να δουλέψουν στα jumbo και στα public.Όχι για τα λεφτά,η πληρωμή είναι συμβολική.Θα πάνε για την Ελλάδα.Για να στηρίξουν αυτούς τους κολοσσούς οι οποίοι με τα έσοδα των εορτών θα στηρίξουν τα κρατικά ταμεία αλλά και τους ασφαλιστικούς φορείς.Είναι γνωστό πως εμείς οι Έλληνες έχουμε την αλληλεγγύη ως ύψιστο αγαθό.Πληροφορίες δε αναφέρουν ότι η πλειοψηφία των εποχικών θα είναι γιατροί.Οι απολυμένοι του Άδωνι.

Παιδιά οργανωθείτε.Έρχονται Χριστούγεννα.Το ότι υπάρχουν πάντως,εμένα μου δείχνει πώς δέν υπάρχει θεός.Δηλαδή σοβαρά τώρα,μπορεί να πιστεύουμε πως κάποιος παντογνώστης,πανταχού παρόντας και τα συναφή θα έριχνε βλέφαρο προς Ελλάδα 2013 και θα έστελνε παρολ αυτά το γιο του να μας σώσει?Θα μας άφηνε να πνιγούμε στα σκατά μας.Προφανώς δέν μπορώ να ξέρω βιωματικά καταστάσεις σε άλλες εποχές πάρα μόνο την δική μου.Αναρωτιέμαι όμως.Ακόμη και στο μεσαίωνα,την υποτιθέμενη  πιο σκοταδιστική εποχή της ανθρώπινης φυλής υπήρχαν άνθρωποι που καιγόντουσαν ζωντανοί από τα καθεστώτα για τις απόψεις τους.Σήμερα,τόσους αιώνες μετά,ξέρετε κάποιον που να έχει το οποιοδήποτε καθεστώς ανάγκη να τον κυνηγήσει τόσο για την στάση ζωής του και τις θέσεις του;Εγώ όχι.

Καληνύχτα.

Εθνική υπερηφάνεια

Μετά από μια μαύρη τετραετία για τους Έλληνες, ήρθε η στιγμή που επιτέλους μπορούν να πάρουν ανάσα ζώντας επαναλαμβανόμενες στιγμές μεγαλείου.

Μέχρι τώρα πίστευα οτι οι Έλληνες είχαν μνήμη χρυσόψαρου. Από τούδε και στο εξής πρέπει να βρω νομίζω νέο ορισμό.

Αφήσαμε πίσω μας την δολοφονία του Φύσσα, τόσο που έσπευσαν οι Πασπίτες να την καπηλευτούν. Αφήσαμε πίσω μας τα δύο μπουκαρίσματα των ΜΑΤ στην ΕΡΤ. Αφήσαμε πίσω μας το νέο μνημόνιο που έρχεται καλπάζοντας. Αφήσαμε πίσω μας την φυλάκιση των μαφιόζων της Χρυσής Αυγής. Τόσο πίσω κι αυτό που τα εκλογικά τους ποσοστά πάνε καλά. Αφήσαμε πίσω μας την δολοφονία των δύο Χρυσαυγιτών καθώς και την υποτιθέμενη προκήρυξη ανάληψης της ευθύνης.

Να μου πεις εδώ τους εαυτούς μας έχουμε αφήσει πίσω. Η πλειοψηφία των Ελλήνων σήμερα θα σκότωνε ωστε να γίνουν οι ζωές μας όπως ήταν τέσσερα χρόνια πριν. Δηλαδή άνευ ουσίας, σε μια χώρα διεφθαρμένη πατόκορφα αλλά με θελκτική βιτρίνα, λεφτά και lifestyle.

Τώρα όμως όλα αυτά αλλάζουν.

Οι Έλληνες με περίσσιο πάθος απέδειξαν ότι έχουν μέταλλο μαραθωνοδρόμου όπως ο πρώην πρωθυπουργός τους σ αυτό το πανηγυράκι που αρνήθηκε την συμμετοχή σε παραολυμπιονίκες. Είναι πάντως να απορείς πώς γίνεται να αρνούνται την συμμετοχή στους ολυμπιονίκες λόγω του κινδύνου που δημιουργούν (;) στους υπόλοιπους συμμετέχοντες τα αμαξίδια τους ενώ επιτρέπουν την συμμετοχή σε κάποιον τόσο ηλίθιο, που προσπάθησε να φτιάξει με τα χέρια την αλυσίδα του ποδηλάτου του εν κινήσει. Αυτό δε λέγεται επικίνδυνη βλακεία? (τυχαίο το παράδειγμα, λέμε τώρα..)

Οι Έλληνες πραγματοποίησαν μεγαλειώδη πορεία υπό το βλέμμα 7000 αστυνομικών σαν να κάνουν παρέλαση για να τιμήσουν τους νεκρούς του πολυτεχνείου. Γιατί τους ζωντανούς τους βρίζουν απ το πρωί μέχρι το βράδυ. Είναι γνωστό άλλωστε. Άν ήσουν στο πολυτεχνείο το 73 και δέν σε σκότωσαν οι φασίστες, είσαι λαμόγιο που μας κυβέρνησες ως σήμερα και κοίτα που φτάσαμε. Λες και όσοι κυβέρνησαν είναι διορισμένοι και όχι εκλεγμένοι...

Οι Έλληνες ποδοσφαιριστές με την βοήθεια των χιλιάδων φιλάθλων με τις χλαμίδες, απέκλεισαν την Ρουμανία και πήραν το εισιτήριο για το μουντιάλ του 2014 στη Βραζιλία. Η Ελληνική ομάδα,αυτό το κόσμημα του παγκόσμιου ποδοσφαιρικού στερεώματος θα πάει στο Ρίο για να χορέψει σάμπα την Βραζιλία του Νειμάρ μπροστά στα έκπληκτα βλέμματα των εκατομμυρίων βραζιλιάνων που ζουν σε παραγκουπόλεις κάτω από το όριο της φτώχειας με τις γυναίκες τους και τις κόρες τους να κάνουν πεζοδρόμιο (ο σύγχρονος καπιταλισμός (ηλίθιε) το έχει βαφτίσει σεξοτουρισμό παρεπιτόντως). Βέβαια μην ρωτήσεις ποιος θα πληρώσει τα έξοδα του χορού....

Φυσικά το καλύτερο το άφησα για το τέλος. Ο ΣΥΡΙΖΑ πολύ σύντομα θα είναι κυβέρνηση! Τα έχει κάνει όλα σωστά. 'Εχει απολέσει το αριστερό του ρεύμα, έχει μηδενική παρέμβαση στην κοινωνία, έχει πάρει το χρίσμα των Αμερικάνων, κάλεσε τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να πηδήξουν από το καράβι και να βρουν στεριά σ αυτόν και με την συνεργασία και υποστήριξη του Φώτη (της υπεύθυνης αριστεράς ντε) που όπου δει φως μπαίνει και αυτού του τσούρμου ανόητων που ακούει στο όνομα ΑΝ.ΕΛ σαλπάρει για την εξουσία.

Αγαπητοί Έλληνες αν δέν κουνήσετε τον κώλο σας από τον καναπέ, κανείς δε θα κάνει την δουλειά για σάς.

Αγαπητέ Αλέξη,με σκατά λουκουμάδες δεν έφτιαξε κανείς.

Αγαπητέ Pablito μπράβο που ακόμη χαμογελάς. Γιατί το πιο σπουδαίο ίσως κομμάτι στη δομή μιας τραγωδίας είναι το τέλος. Η κάθαρση...

Τα πάντα ρεί(η έτσι θα πρεπε)

Ας είμαστε ειλικρινείς.Πάλι θέλω να κράξω.Δυσκολεύομαι όμως να εντοπίσω το στόχο.Ελπίζω να ξετυλίξω το κουβάρι πληκτρολογώντας.

Το θέαμα ενός(μόνο στον τίτλο)πρωθυπουργού του 25% την Κυριακή το βράδυ μου δημιούργησε αμηχανία.

Η πραγματικότητα είναι πως δέν έχω λόγια για να εκφράσω πραγματικά το αίσθημα της παγωμάρας βλέποντας τον πάτο του "Πρωθυπουργού" μας.Μόνο σκόρπιες σκέψεις.

Κάθε μικρή η μεγάλη γωνίτσα στον κόσμο είναι μια όμοια κουκκίδα μεγενθυμένη σε σχέση με τον μικρόκοσμο ή σε σμίκρυνση σε σχέση με τον μακρόκοσμο.
Τα ηλεκτρόνια γυρίζουν γύρω από τον Πυρήνα του ατόμου όπως οι άνθρωποι γύρω από τον πλανήτη,όπως οι πλανήτες γύρω από τον ήλιο,όπως ο ήλιος γύρω από το κέντρο του Γαλαξία μας.

Τι θέλω να πω?Προς όποια κατεύθυνση και να κοιτάξεις βλέπεις έναν καθρέφτη.Η αλλιώς μια μορφή ενός προϋπάρχοντα σχηματισμού.

Έτσι και στην κοινωνία.Τις ροπές που έχει μία κοινωνία τις συναντάς σε όποιο σημείο της και να βρεθείς.Στο δρόμο,στην καφετέρια,στο σινεμά,στην εκκλησία,στο στρατό,στο δημόσιο,στο πάρκο,στη φιλία,στη συντροφικότητα,στο μπουρδέλο,στη βουλή...

Τι "πρωθυπουργό" λοιπόν περιμένεις από μία κοινωνία πολιτών οι οποίοι ποτέ στην πραγματικότητα δέν ενδιαφέρθηκαν να κάνουν την δουλειά τους καλύτερα από τον διπλανό τους.Απλά απαξίωναν την δουλειά του διπλανού και με το κατάλληλο "δόντι" ήταν από "πάνω".

Το ίδιο έκανε ο Σαμαράς.Με το κατάλληλο βύσμα πήρε την δουλεία και παραμένει εκεί απαξιώνοντας τους πάντες.Δέν τον ενδιαφέρει να είναι πρωθυπουργός σε μία χώρα νεκρών.Τον ενδιαφέρει απλά να είναι πρωθυπουργός.Όπως οι ναρκομανείς.Στα τελικά στάδια δεν τους νοιάζει τι θα βάλουν στις φλέβες τους,αρκεί κάτι να βάλουν.Μ αυτό τον τρόπο τους "στέλνουν" πλέον και οι έμποροι όταν έχουν περάσει σχεδόν "απέναντι"....

Ok,δέ θα κράξω.Θα πω όμως το εξής.Πρέπει να αρχίσουμε έστω να κινούμαστε.

Το παλιό φεύγει και το ξέρει.Γι αυτό βρίσκεται σε πανικό.Περιμένει απλά την τελειωτική δόση,την "καθαρή".Εμείς είμαστε αυτή.

Δέν χρειάζεται να αλλάξουμε την ζωή μας μέσα σε μια μέρα.Κάτι μικρό από τον καθένα αρκεί.

Κανείς δέν μπορεί να γίνει μέσα σε μια μέρα μαραθωνοδρόμος ενώ πέρασε όλη του την ζωή στον καναπέ.Πρώτα θα σηκωθεί και θα αρχίσει να περπατάει.Τα υπόλοιπα θα έρθουν σαν να περίμεναν από πάντα.

Αλλά πρέπει να γίνει τώρα.Πριν τον βρει το έμφραγμα ανάσκελα στον καναπέ....

The boy-κοψε το χερι(εμπνευσμενο...)ενα σύγχρονο ρεμπέτικο

Ήλιος, θάλασσα, ακτινοβολία, σαρκοφαγία, παχυσαρκία, χριστιανισμός, οικογένεια, εξοχική κατοικία.Ημερομηνία γέννησης 22 Φεβρουαρίου 1981 Κωδικός Ορφεας ΒΑ2019 Ενημερώνεστε οτι η αναφορά σας ηχογραφείται σε 3, 2, 1

Χιονίζει στην Ακρόπολη στάχτες απο καμμένη σάρκα δρόμοι κυβερνώνται από τα αδέσποτα σκυλιά η βουλή έγινε απλά ουλή το αίμα που πηγάζει από αυτή δροσίζει τους ποντικούς στους σκοτεινούς υπονόμους του συντάγματος και οι άνθρωποι στις ασφαλείς ταράτσες των ξενοδοχείων κάνουν ηλιοθεραπεία μέχρι θανάτου.Σηκωμένα χέρια, δακρυσμένα λόγια χίλια μεσημέρια νυσταλέα βαριά, παραμιλώ για τις γυναίκες που προσπάθησαν το αγόρι να φιλήσουν χωρίς να το αγαπούν μανα παραμιλώ.

Κόψε το χέρι, κόψε το χέρι, κόψε το χέρι, κόψε το χέρι, κόψε το χέρι, κόψε το χέρι, κόψε το χέρι μανα μου θα έρθουν να σου πουν ότι με είδαν, ότι με είδαν, ότι με είδαν όχι δεν έκλαψα σε τάφο αδειανό πήρα τα όπλα με μπλε ακτίνες, με μπλε ακτίνες κοίτα τα χέρια μου, δεν τα άπλωσα στη γλώσσα που όλα τα λιώνει, που όλα τα λιώνει, που όλα τα λιώνει δε με αγγίζουν οι αποφάσεις του συνόλου είπα θα αλλάξει, είπα να αλλάξει, είπα να αλλάξει είπα να πέσει το κεφάλι που φοβίζει όλον τον κόσμο, τον τρομοκόσμο, τον τρομοκόσμο όλον τον τρόμο τον επέρασα μονάχος στο άδειο κελί μου άδειο κελί, άδειο κελί, άδειο κελί με μια τεράστια ψυχή μιλώ για τον Νικο, μιλώ για το Νικο, μιλώ για το Νικο έμεινε ο μόνος που αντίκρισε το χείλος δε θα μιλήσει η πέτρα είναι η φύση, η πέτρα είναι η φύση δε θα καρφώσει τους συντρόφους τα γουρούνια πως χαμογελάει, η ελπίδα πετάει, πως χαμογελάει λένε είναι ο μονος που προσπέρασε το χείλος

Παιδιά με ρουκέτες, παιδιά με ρουκέτες, παιδιά με ρουκέτες παιδιά που έχουν ράψει την ευθύνη τους στο στήθος υπάρχουν νεκροί, χιλιάδες νεκροί υπάρχουν νεκροί, πάντα υπήρχαν,δεν υπάρχει πως και γιατί. Γιατί πονάει, γιατί πονάει, γιατί δε λέει να σε λένε σκουπιδιάρη και να σε φτύνουν, και να σε χύνουν, νεκροί δε θα γίνουν δε θα σ αφήνουν να πεθαίνεις στην παράγκα, στο κλειστό μαγαζί κλειστό μαγαζί, κλειστό μαγαζί κουβάρι έγινε η τρέλα κι η κιθάρα ρυθμός του πόνου, ρυθμός του πόνου, ρυθμός του πόνου μπας και ξυπνήσουνε οι άρρυθμοι από τη λήθη δεν έχει ήλιο, δεν έχει ήλιο, δεν έχει ήλιο μόνο τουρίστες να τους σπάσουμε στο ξύλο η τουαλέτα, η τουαλέτα, η τουαλέτα η τουαλέτα, η Ελλάδα η ξεκωλιάρα η πιο φθηνά, η πιο φθηνή, η πιο φθηνή η πιο φθηνή πουτάνα που έχω ερωτευτεί γιατί δεν φεύγω, γιατί δεν φεύγω, γιατί δεν φεύγω γιατί η σαπίλα με έχει λούσει με βενζίνη κάποιος να ανάψει, κάποιος να ανάψει κάποιος να ανάψει το σπίρτο της αναμονής για τη συνέχεια.

SILVER ALERT-Ντροπή αγνοείται

O ΣΥΡΙΖΑ κάλεσε τους Έλληνες σε συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος.

Οι σκέψεις πάντα οι ίδιες.

Να κατέβω να υπερασπιστώ έναν λαό λοβοτομημενων?Θα κατέβω.Δεν μου πάει να κάτσω σπίτι.Και αν...?

Κατεβαίνω.Τρεις κι ο κούκος.Για τους τρεις δεν είμαι σίγουρος,τον κούκο τον είδα σίγουρα.Μέσος όρος ηλικίας(του κούκου) άνω των πενήντα.Που είναι οι νέοι?Στα ΜΑΤ μάλλον...

Ο Λαφαζανης χαιρετίζει την συγκέντρωση κάπου πίσω μου.Την βλέπει μεγαλειώδη.Η εγώ η αυτός ζει σε παράλληλο σύμπαν.Τώρα νιώθω διπλά μαλάκας.Γιατί δεν καθόμουν σπίτι τελικά να δω CSI?Έτσι κι αλλιώς πάντα υπάρχει μια καλή δικαιολογία.Πάντα κάτι φταίει.

Δεν φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ,δε φταίει η Χρυσή Αυγή,δε φταίει ο Σαμαράς,δε φταίει ο καιρός.

Φταίει ο αδιάφορος,λοβοτομημένος,αναξιοπρεπής,χαφιές,γλοιώδης Ελληναράς.

Μάλλον και την επόμενη φορά θα είμαι στο δρόμο.Μάλλον και πάλι θα αισθάνομαι το ίδιο μαλάκας που λείπουν όλοι την στιγμή που παίζεται η επιβίωση μας.

Αλλα να σου πω κάτι τώρα σιχαμερέ Ελληναρά?

Άντε μου στο διάολο.Γελοίε τύπε!

Ο κοινοβουλευτισμός στα πρόθυρα της αυτοκτονίας

Μετά απ όλα αυτά που έχουμε ζήσει φτάσαμε στην νύχτα την αποψινή.7/11/2013.

Η κατάληψη της ΕΡΤ διαλύθηκε τα ξημερώματα απο τα ΜΑΤ ενώ συνελήφθη και μια καγκελόπορτα για να μην ξεχνιόμαστε!Η επιτυχία των επιχειρήσεων της ΕΛΑΣ μου θυμίζει άλλες μεγάλες τη επιτυχίες όπως τότε με τον Πάσσαρη. Παρεκτράπηκα,συνεχίζω.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε πρόταση μομφής.Όλα τα κόμματα εξέδωσαν τις θέσεις τους για την κίνηση αυτή.

Οι ανακοινώσεις της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ δέν χρίζουν σχολιασμού,αλλά ψυχιατρικής έρευνας όταν όλα αυτά τελειώσουν.Το κακό σ αυτή την περίπτωση είναι πως οι συγγραφείς τους δέν θα καταλήξουν στο τέλος στην φυλακή αλλά σε κάποιο ψυχιατρικό ίδρυμα με γκαζόν,δεντράκια και τσάμπα νόμιμα ναρκωτικά για το υπόλοιπο της ζωή τους.ΖΩΑΡΑ!

Ούτε όμως και στον Φώτη άρεσε η ιδέα διότι πιστεύει οτι μία κίνηση τέτοια θα διαταράξει την τέλεια κοινοβουλευτική αλλά και κοινωνική ηρεμία την οποία ζούμε.Ένας προσωπικός χαρακτηρισμός που θα μπορούσα να αποδώσω στον Φώτη Κουβέλη για την στάση του τα τελευταία χρόνια(κόντρα σε κάθε πρόβλεψη και λογική σε σχέση με την πολιτική του ιστορία)είναι σάλιαγκας.Η ίσως όχι.Το ζωντανό το σέβομαι απεριόριστα σε σχέση με το Φώτη.Ας τον χαρακτηρίσω απλά Φώτη.Τα επόμενα χρόνια θα ξέρουμε όλοι ποιον εννοούμε έτσι κι αλλιώς.

Το ΚΚΕ χαρακτήρισε την κίνηση αυτή αποπροσανατολιστική.Είναι γνωστό πως η μόνη σοβαρή κοινωνική πυξίδα βρίσκεται στον περισσό μέσα σε μία σκοτεινή καταπακτή,θαμμένη και προστατευμένη ανάμεσα απο τα ιερά λείψανα των πρεσβυτέρων καθοδηγητών του ΚΚΕ.Είναι γνωστό στους μυστικιστικούς κύκλους πως θα παραμερίσουν τα κορμιά τους για να ζητήσουμε την πολυπόθητη πυξίδα που θα μας οδηγήσει στο Σοσιαλισμό όταν κατ αρχήν συσπειρωθούμε όλοι κάτω απο την σημαία του ΠΑΜΕ και πάμε για επανάσταση χωρίς δικαίωμα λόγου και άποψης.Όταν αυτό συμβεί,οι γραφές λένε οτι ο Κουτσούμπας θα σταθεί μπροστά τους,θα πεί "πατερούλη άνοιξε" και τότε θα γίνει ο κάτοχος της πυξίδας του απόλυτου σοσιαλιστικού προσανατολισμού.

Μόνο οι ΑΝ.ΕΛ θα υποστηρίξουν την πρόταση μομφής.Ένα κόμμα με σαφείς δεξιούς προσανατολισμούς,υπέρμαχος των στρατοπέδων συγκέντρωσης και με αμφιλεγόμενες προσωπικότητες στο δυναμικό της.Η υποστήριξη των ΑΝ.ΕΛ πάντως φωτίζει ακόμη περισσότερο την κατάντια της σημερινής αριστεράς και την αδυναμία της να συνταχθεί.

Για να τελειώσω.Πρώτη φορά εδώ και πάρα πολύ καιρό συμφωνώ με κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ.Αλλά θα ωφεληθούμε μόνο αν ξεχωρίσουμε τα "πώς" και τα "γιατί".Η πρόταση μομφής είναι μια κίνηση κοινοβουλευτική αλλά στοχεύει εκτός κοινοβουλίου.Σε εμάς.Ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρει πως τα κουκιά δε βγαίνουν στην ψηφοφορία αλλά ξέρει επίσης οτι η πρόταση μομφής είναι μια κίνηση που μπορεί να σηκώσει τους Έλληνες από τον καναπέ και να τους βγάλει στον δρόμο.Και τότε τα κουκιά δεν θα μετράνε.Είναι μια ευθεία κίνηση αμφισβήτησης της "κυβέρνησης".

Καλεί κι εμάς να κάνουμε το ίδιο...

Στα δελτία των 8 οι εικόνες μιάς Ελλάδας που έρχεται.

Για να μπορούμε να είμαστε ακριβείς και δίκαιοι όσον αφορά στην δολοφονία των δύο Χρυσαυγιτών πρέπει να σκεφτούμε πως οι δύο αυτοί άνθρωποι ανέλαβαν την ευθύνη της πράξης τους να καταταχθούν στην Χρυσή Αυγή.Χρυσή Αυγή σημαίνει με απλά λόγια μια συμμορία μπράβων που εξυπηρετεί το σύστημα για δικών της όφελος(για τα λεφτά τα κάνεις όλα...)και με την θέση οτι νόμος είναι αυτό που λέει ο πιο δυνατός.Άρα κατετάγησαν εκεί γνωρίζοντας(ή όχι)οτι αργά η γρήγορα είτε θα έπρεπε να κληθούν να κάνουν αυτό που τους συνέβη σε όποιον η οργάνωση θα θεωρούσε "εχθρό" είτε(όπως και συνέβη)θα έβρισκε του ίδιους το κακό.Όταν μπαίνεις στον κύκλο τη βίας,κανείς δεν σου εγγυάται οτι θα είσαι ο Θύτης.Πολλές φορές είσαι το θύμα.

Δέν είναι όμως αυτά τα αυτονόητα που με ανησυχούν.

Μου σηκώθηκε πραγματικά η τρίχα εχθές το βράδυ βλέποντας το βίντεο της δολοφονίας.Ανατριχιαστικά επαγγελματική δολοφονία,εν ψυχρώ,κυνική,με χαριστική βολή.Και η αμέσως επόμενη σκέψη μου.Ποιος ο λόγος να βγει στον αέρα αυτό το βίντεο?Ποιόν εξυπηρετεί τέτοιες εικόνες να κάνουν το γύρο του διαδικτύου και τη τηλεόρασης?

Μήπως είναι οι εικόνες μια Ελλάδας που έρχεται και θέλουν να μας εξοικειώσουν....?

Και εξηγούμαι(που έλεγε και ο πρωθυπουργός-αγαπούλης-σπαλομπριζόλας)

Μας κυβερνά ένα σύστημα βουτηγμένο στη διαφθορά πατόκορφα και μάλιστα με τις ευλογίες μας.Και όχι μόνο αυτό αλλά ακόμη και σήμερα που έχουμε απο καιρό ξεπεράσει τα όρια,πάλι προς την ίδια κατεύθυνση κοιτάμε.Γιατί?

Η γενιά που έφτιαξε τον κόσμο όπως τον γνωρίζουμε σήμερα,είναι η γενιά του Ανδρέα και της Μιμής.Η γενιά που ανδρώθηκε και γαλουχήθηκε με τα εύκολα κοινοτικά χρήματα.

Που έμαθε οτι ύψιστη αξιακή επιδίωξη είναι το πρώτο τραπέζι πίστα σε "τραγουδίστριες" που δέν τραγουδάνε,απλά βγαίνουν με τα εσώρουχα.

Που έμαθε πόσο φυσιολογικό είναι να θέλεις να ασχοληθείς με τα κοινά σε όποιο επίπεδο,όχι για να προσφέρεις,αλλά για να φτιάξεις την περιουσία σου.

Που έμαθε οτι οι δημοσιογράφοι δέν είναι αντικειμενικοί επαγγελματίες αλλά πληρωμένοι υπάλληλοι(και μάλιστα αδρά)των διαφόρων οικονομικών-πολιτικών συμφερόντων.

Που έμαθε πως είναι αποτελεσματικότερο για να βρεις δουλειά να έχεις το σωστό "δόντι" στο σωστό σημείο(η έστω το σωστό κώλο ρε αδερφέ...)απο το να σου βγουν τα μάτια να διαβάσεις,να εξελίξεις αυτό που κατέχεις,να κοπιάσεις....

Που έμαθε πως πέντε λεπτά στο γυαλί ως γλάστρα σε ένα τηλεσκουπίδι είναι το σπουδαιότερο πράγμα που μπορείς να πετύχεις.

Και όλο αυτό ντύθηκε με έναν αέρα γκλαμουριάς.Παίχτηκε παντού.Στις τηλεοράσεις,τα ραδιόφωνα,τα περιοδικά.Υπήρχαν θυμάμαι άνθρωποι που ψήφιζαν εκείνο τον ανεκδιήγητο τον Γιαννόπουλο μόνο και μόνο επειδή γουστάρανε που απελευθέρωνε το βραδινό ωράριο όταν ήθελε να πάει στα μπουζούκια.

Και σιγά σιγά και ύπουλα όλοι οι τιποτάδες απέκτησαν περίοπτη θέση στο μυαλό μας.Θέλαμε να ζούμε σαν αυτούς,να διασκεδάζουμε σαν αυτούς,να πηδάμε σαν αυτούς.

Σταδιακά τα μηδενικά απέκτησαν αξία και όσα άξιζαν μηδενίστηκαν.

Όχι απλά εξωτερικά.Βαθία μέσα μας,στη συνείδηση μας.

Και όλα αυτά μας φαίνονται εντελώς φυσιολογικά.Είναι η ζωή μας.

Θλίψη....

Και επανέρχομαι στην αρχική μου ανησυχία.Μέσα σε διάστημα δύο μηνών,έχουμε δεί τρεις ανθρώπους(των "δύο άκρων") να δολοφονούνται και να γίνονται οι τελευταίες τους στιγμές πρωτοσέλιδα.

Θαρρώ δυστυχώς οτι είναι η εικόνα μιας Ελλάδας που έρχεται.Όποιου η ραχοκοκαλιά δέν σκιρτά σε μια τέτοια ιδέα μπορεί να κλείσει τον υπολογιστή μόλις διαβάσει αυτό και να ξανανοίξει την τηλεόραση,το θεωρεί ήδη φυσιολογικό.Οι υπόλοιποι ας κάνουμε ένα βήμα μπροστά....

Υ.Γ:Θα κλείσω με ένα στιχάκι του Βασίλη Νικολαΐδη που αντικατοπτρίζει πλήρως την Ελληνική νοοτροπία τα τελευταία πολλά χρόνια..

Καράβι ταξιδεύει χωρίς τον καπετάνιο,

αν και κομμάτι δύσκολο,νομίζω πως μπορεί

Μα πάει στον πάτο σούμπιτο αν δεν έχει ρουφιάνο

Είναι μια επιστήμη της θάλασσας κι αυτή

Είμαστε πολλοί. Είμαστε αναξιοπρεπείς. Είμαστε Έλληνες.

Είναι τρομακτικός ο τρόπος με τον οποίο ανταποκρινόμαστε στον χειρισμό που δεχόμαστε.

Η "κυβέρνηση" παραμονές των νέων μέτρων κατάφερε με δύο απλά τεχνάσματα να παραπλανήσει και να στρέψει αλλού τον εγκεφαλικά παράλυτο Ελληνικό λαό.

Με το πιο παλιό προβοκατόρικο τρόπο, αυτόν της δολοφονίας κατάφερε να κάνει τους μισούς εγκεφαλικά παράλυτους Έλληνες (που κατέληξαν μέσα από τα βιώματα της τελευταίας πενταετίας στη χρυσή αυγή και πέριξ) να κυνηγάνε το φάντασμα του άλλου άκρου. Ενός άλλου άκρου βέβαια το οποίο ποτέ ιστορικά δεν χρησιμοποίησε τέτοιες μεθόδους για να τα λέμε κι αυτά.

Και τους άλλους μισούς εγκεφαλικά παράλυτους Έλληνες κατάφερε μέσα σε μία μέρα ζεστή, με ήλιο και με τον freddo ανα χείρας να τους κάνει να παραδώσουν στα παιδιά τους το 7ήμερο χωρίς ωράριο. Και μάλιστα έδειχναν να το απολαμβάνουν δεόντως, άσχετα που απλά έφερναν σβούρες γύρω γύρω χωρίς φράγκο για να ψωνίσουν. Κανείς δεν τους εξήγησε ότι άνθρωποι πέθαναν για το 5ήμερο 8ώρο. Δεν τους ένοιαζε και ποτέ άλλωστε. Μόνο ο Ολυμπιακός να κερδίζει. Άντε και το Αιγάλεω.

Είναι αναξιοπρεπές να ανοίγεις το μαγαζί σου στερώντας μία και μοναδική μέρα ξεκούρασης από τον εαυτό σου και τους γύρω σου.
Είναι αναξιοπρεπές να πας να ψωνίσεις από το μαγαζί γνωρίζοντας ότι καταργείς την αργία της Κυριακής. Και από σένα και από τον διπλανό σου.
Είναι αναξιοπρεπές να πας να ψωνίσεις Κυριακή από την πολυεθνική ξέροντας ότι οι υπάλληλοι χάσανε την Κυριακή τους αμισθί χωρίς να έχουν δικαίωμα να μιλήσουν.

Είναι αναξιοπρεπές να θέλεις αυτόν τον κόσμο για τα παιδιά σου.

Είναι αναξιοπρεπές να είναι ο εαυτός σου το μοναδικό πράγμα που σ ενδιαφέρει.

Είμαστε αυτοί που είμαστε και μας αξίζει πέρα για πέρα αυτό που μας συμβαίνει.

Δεν έχουμε φτάσει στον πάτο, ακόμη φτάνουμε. Κι αυτό γιατί είμαστε τόσο βαθιά αποχαυνωμένοι που ακόμη και έννοιες που μπορούν να σε κρατήσουν όρθιο όταν όλα τ άλλα έχουν τελειώσει είναι πλέον νεκρές.

Αξιοπρέπεια, εγωισμός, ντροπή, μαχητικότητα.

Η Ελλάδα στην εντατική με υπουργό υγείας τον Άδωνι.

ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!

Ο κηπουρός ή η έρημος του πραγματικού

Ενα εξαιρετικό κείμενο της Αλίκης Μπέιλη το οποίο πολύ καθαρά μιλάει για την απόλυτη ισοπέδωση πρίν την δημιουργία.

"Ο κήπος είναι αποκαλυμμένος. Με τάξη και ομορφιά ζούν τα άνθη και τα δέντρα του. Το βούισμα των μελισσών και των εντόμων καθώς με τα φτερά τους περνούν ακούεται απ όλες τις πλευρές. Ο αέρας είναι πλούσιος σε αρώματα. Τα χρώματα ο οργιάζουν στο γαλάζιο του ουρανού... 

Ο άνεμος του θεού, η θεία Του πνοή, φυσά σαρωτικά μέσα στον κήπο...

Τα άνθη πέφτουν στο χώμα. Λυγίζοντας, τα δέντρα ερημώνονται απ τον άνεμο. Την καταστροφή όλη της ομορφιάς ακολουθεί η βροχή. Ο ουρανός είναι μαύρος. Συντρίμμια φαίνονται. Ύστερα θάνατος.

Πιο ύστερα άλλος κήπος!Ο κηπουρός, η ψυχή, ανταποκρίνεται. Κάλεσε τη βροχή,τον άνεμο,τον καυτερό ήλιο. Κατόπιν άσε το έργο να προχωρήσει. Για πάντα η καταστροφή έρχεται πριν από το κράτος της ομορφιάς. Ερήμωση προηγείται του πραγματικού.

Ο κήπος και ο κηπουρός πρέπει να ξυπνήσουν! Το έργο συνεχίζεται."

Και το τραγουδάκι που μου ήρθε στο μυαλό ευθύς μόλις πρωτοδιάβασα το κείμενο..

Υ.Γ:Ας ξυπνήσουμε όλοι τον κηπουρό μέσα μας. Θα ρθει.. Ένα απόγευμα ζεστό...

H μνημονιακή αριστερά ως καρικατούρα

Μόλις πριν κάποιες μέρες ο Μανώλης Γλέζος, ο άνθρωπος που απο καιρό θεωρούσα την προσωπικότητα του εχέγγυο σταθερότητας εντός του ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε το στόμα του και είπε το αυτονόητο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως η αριστερή παράταξη με τα υψηλότερα εκλογικά ποσοστά απο την εποχή της ΕΔΑ,στην χειρότερη στιγμή της Νέας Ελληνικής Ιστορίας απογοητεύει οικτρά και τον πιο ρομαντικό υποστηρικτή του.Ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να κοιτάξει στα ίσια το τέρας αλλά τελικά μεταμορφώθηκε....

Το ΚΚΕ έχοντας χάσει εδώ και καιρό την μάχη για την επιρροή του λαϊκού κινήματος περνάει την πιο συντηρητική στιγμή του απο την δημιουργία του.Κλεισμένο στον εαυτό του,με μηδαμινή παρέμβαση στην ελληνική κοινωνία που βογκά επιμένει να πιστεύει οτι τα κεφάλια εντός του Περισσού κατέχουν το αλάθητο με ακρίβεια εκατομμυριοστού του χιλιοστού.

Την ΔΗΜΑΡ σαφώς και δεν μπορώ να την κατατάξω στο αριστερό κοινοβουλευτικό τόξο.

Το βάρος πέφτει πάλι ιστορικά στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά.Το έργο δύσκολο. Εξομοιομένη στην συνείδηση του κόσμου με την "αριστερή Χρύση αυγή" μέσα απο τα καθεστωτικά ΜΜΕ και τους Έλληνες ανιστόρητους προβοκάτορες πολιτικάντηδες δείχνει αδύναμη.Είναι όμως?

Μακριά απο τα πολλά φώτα της δημοσιότητας,άνθρωποι με όραμα,σχέδιο και το βασικότερο πίστη θέλουν να εκκινήσουν ξανά μία κοινωνία σε πλήρη αποσάθρωση.Μια χούφτα άνθρωποι.Θαρρώ πως αρκούν.

Ας είμαστε ρεαλιστές.Ο φετινός Οκτώβριος απο οικονομικής άποψης ήταν ο χειρότερος μήνας απο καταβολής μνημονίων για τις Ελληνικές επιχειρήσεις και κατ επέκταση για τις οικογένειες.Η "κυβέρνηση" ισορροπεί επάνω σε μία τρίχα απο την οποία για να πέσει και να βρεθεί σύσσωμη στη φυλακή αρκεί ένα φύσημα και τη στιγμή που παρόλ αυτά έχει το θράσος να προετοιμάζει το έδαφος για νέα μέτρα,οι Τατσόπουλοι μιλούν για συνεργασίες με την Νέα Δημοκρατία.

Η πραγματικότητα είναι μία.Είμαστε μόνοι μας κόντρα σε ένα μάτσο ανόητους,ανιστόρητους,ανίκανους και επικίνδυνους καρεκλοκένταυρους.Όσο πιο νωρίς το καταλάβουμε,τόσο το καλύτερο για το μέλλον όλων μας.

Το «δόγμα Calvo»: H Μονομερής διαγραφή του εξωτερικού χρέους στο Ελληνικό και Διεθνές Δίκαιο

Το κάθε κράτος μπορεί νόμιμα –ως ελεύθερη και χωρίς προϋποθέσεις, εξωτερικές και εσωτερικές, έκφραση, πραγμάτωση και αυτοπροστασία της Εθνικής του Κυριαρχίας- να κατάσχει (σε περίπτωση παράνομων πράξεων), να απαλλοτριώσει, ή  να εθνικοποιήσει, ημεδαπές και αλλοδαπές, κρατικές και ιδιωτικές,  ιδιοκτησίες και επενδύσεις στην εδαφική του επικράτεια, με αναγκαστικά κύριο και πρωταρχικό σκοπό την διασφάλιση και προστασία της Εθνικής του Κυριαρχίας και γενικότερα του Δημοσίου του Συμφέροντος (νοουμένου εδώ και με την δευτερεύουσα οικονομική, αλλά κυρίως με την πρωταρχική έννοια του, ήτοι αυτή της Εθνικής του Κυριαρχίας), με ή χωρίς αποζημίωση των πρώην ιδιοκτητών (Συντ. 1,17,106).

Ως «επενδύσεις» εδώ νοούνται αδιακρίτως και ισότιμα, οι βιομηχανικές επενδύσεις, οι επενδύσεις εκμετάλλευσης ορυκτού πλούτου (concession agreements), αλλά και επενδύσεις (δανειακών) κεφαλαίων, ήτοι χρηματικά δάνεια με την  μορφή ομολόγων, εντόκων γραμματείων κλπ. Τα δικαιώματα αυτά προστασίας της Εθνικής Κυριαρχίας και Εθνικού Συμφέροντος, έχουν ενσωματωθεί στο διεθνές δίκαιο τυπικά από το 1962 (βλ. βιβλ. Works in the UN Comission on Permanent Soevereignty over Natural Resources & Resolution 1804 (XVII) by the UN General Assembly on 14-12-1962) κι αποτελούν μια τροποποίηση του «δόγματος Calvo» (Calvo`s doctrine), το οποίο εισηγήθηκε ο Αργεντίνος δικαστής Calvo το 1868  (στον κολοφώνα της αποικιοκρατικής εκμετάλλευσης του τρίτου κόσμου από της ευρωπαϊκές κυρίως αποικιοκρατικές χώρες).

Σύμφωνα με το δόγμα αυτό, όταν μια ξένη επένδυση (βιομηχανική ή δανειακή-κεφαλαιακή με την μορφή δανείων και ομολόγων), διακρατική (με την μορφή διεθνών συνθηκών), η μεταξύ κράτους και ιδιωτών επενδυτών (με την μορφή συμβολαίων), δημιουργήσει, στην χώρα λειτουργίας της, συνθήκες άνισης και αήθους οικονομικής εκμετάλλευσης του ντόπιου πληθυσμού υπέρ της, ή του κράτους καταγωγής της – οδηγώντας αναγκαστικά και στην συνακόλουθη απώλεια της Εθνικής Κυριαρχίας της χώρας λειτουργίας της υπέρ του κράτους καταγωγής της, ή   υπέρ της επένδυσης της ίδιας!- τότε το κράτος λειτουργίας της έχει το νόμιμο δικαίωμα να άρει την ανισότητα αυτή με οποιοδήποτε τρόπο, συμπεριλαμβανομένης και της εθνικοποιήσεώς της «επένδυσης»  για λόγους «Εθνικού Συμφέροντος» (public utility), με την καταβολή (nationalization), ή όχι (expropriation) αποζημίωσης στον ιδιοκτήτη της επένδυσης.

Το «Εθνικό Συμφέρον» εδώ εννοιολογικά ταυτίζεται –σύμφωνα με όσα προείπαμε – κυρίως με την διασφάλιση, αλλά και την έκφραση της Εθνικής Κυριαρχίας του κράτους λειτουργίας της «επένδυσης».

Σε κάθε περίπτωση, το καταβλητέο και το ύψος της αποζημίωσης θα κριθεί και θα καθοριστεί αποκλειστικά από τα δικαστήρια του κράτους λειτουργίας της «επένδυσης» και με βάση τις οικονομικές συνθήκες και ανάγκες του ντόπιου πληθυσμού. Η εφαρμογή (υλοποίηση) του δόγματος Calvo, συνιστά ταυτόχρονα, την έκφραση (άσκηση) και την αυτοπροστασία της Εθνικής Κυριαρχίας του κράτους λειτουργίας της επένδυσης.

Μάλιστα-σύμφωνα με το ίδιο αυτό «δόγμα» και όπως είπαμε ήδη- η δικαστική αρμοδιότητα για τα προκύπτοντα νομικά ζητήματα στην διαδικασία εθνικοποίησης της «επένδυσης», ανήκουν αποκλειστικά στον κράτος υποδοχής και λειτουργίας της επένδυσης, το κυρίαρχο νομικό πλαίσιο και τα δικαστήρια του οποίου θα καθορίσουν, κυρίαρχα, το περιεχόμενο, την αναγκαιότητα της εθνικοποίησης, την αντικειμενική αλήθεια του κινδύνου του Εθνικού Συμφέροντος του λαού από την λειτουργία της επένδυσης στην επικράτειά του και τελικά την νομιμότητα της εθνικοποίησης, καθώς και την καταβολή ή όχι αποζημίωσης στον πρώην ιδιοκτήτη της.

Η εκδίκαση της υπόθεσης της εθνικοποίησης στο δικαστήρια του αλλοδαπού κράτους-επενδυτή και σύμφωνα με το δικό του δίκαιο, αποκλείεται. Το «δόγμα Calvo» έτσι, στερεί τις ξένες (κρατικές και ιδιωτικές) επενδύσεις από την «διπλωματική ασυλία» και την «νόμιμη» στρατιωτική των προστασία από το ισχυρότερο κράτος-επενδυτή. Το «δόγμα Calvo» συνιστά συνεπώς μια μορφή «δικαστικού εθνικισμού».

Με τον τρόπο αυτό, εξασφαλίζεται και διασφαλίζεται διεθνώς, η δίκαιη κατανομή του πλούτου με όρους αμοιβαίου σεβασμού, ισότητας και δικαιοσύνης μεταξύ των κρατών και των λαών των και αποκλείεται η συνέχιση και επαναφορά της δουλείας –με  άλλη μορφή- και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Το «δόγμα» Calvo, ήταν η πρώτη αντίδραση του Δικαίου κατά της άγριας και απάνθρωπη εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο στις αποικιοκρατούμενες χώρες από τους ευρωπαίους δυνάστες αποικιοκράτες του 19ου αι.

Έκτοτε το δόγμα αυτό, συμπεριελήφθη σε όλα τα συντάγματα των κρατών της Ν. Αμερικής και κατέστη μέρος και του Διεθνούς Δικαίου από το 1962 με τις προαναφερόμενες συνθήκες: Works in the UN Comission on Permanent Soevereignty over Natural Resources & Resolution 1804 (XVII) by the UN General Assembly on 14-12-1962.

Οι αρχές του «δόγματος Calvo» ενσωματώθηκαν στο άρθρο 106, σε συνδυασμό με το άρθρο 28 παρ.1 του Ελληνικού Συντάγματος. Η αναγκαστική ισχύ των παραπάνω αρχών του «δόγματος Calvo» στα πλαίσια του Διεθνούς και Εθνικού Δικαίου για την ακύρωση των Διεθνών Συνθηκών και η δέσμευση των  αντισυμβαλλομένων μερών της Δανειακής Σύμβασης της «ελληνικής κυβέρνησης και της Τρόικας», για τον σεβασμό και την εφαρμογή των σχετικών δικαστικών αποφάσεων, συνομολογείται στο άρθρο 6 παρ.6α,β, της Σύμβασης (του κεφ: Αποπληρωμή, Πρόωρη Αποπληρωμή, Υποχρεωτική Αποπληρωμή και Ακύρωση).

Στο «δόγμα Calvo» και στην  συναφή παραπάνω συνθήκη του Διεθνούς Δικαίου στηρίχθηκαν οι 10άδες των νόμιμων εθνικοποιήσεων κατά διάφορων, ευρωπαϊκών κυρίως, αποικιοκρατικών εταιρειών και επιχειρήσεων που λειτουργούσαν σε αποικιοκρατούμενες χώρες του τρίτου κόσμου και οι οποίες λυμαίνονταν τον ντόπιο πλούτο σε συνθήκες ανθρώπινης δουλείας και εξευτελισμού του ντόπιου λαού.

Στο νομικό αυτό πλαίσιο στηρίχθηκε επίσης και η άρνηση αποπληρωμής των εξωτερικών δανείων από την κυβέρνηση του Ι. Μεταξά το 1934, η οποία δικαιώθηκε με  την ιστορική απόφαση του διεθνούς δικαστηρίου αρ. 78/15-06-1934 καθώς και η άρνηση της Αργεντινής το 2003 της αποπληρωμής των εξωτερικών της χρεών και  η οποία (Αργεντινή) δικαιώθηκε επίσης με την από 8 Μαΐου 2007 απόφαση του Γερμανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου για το ίδιο θέμα.  Και τέλος, στο νομικό αυτό καθεστώς στηρίχθηκε και η νομιμότητα της δημοψηφισματικής απόφασης του Ισλανδικού λαού να αρνηθεί την αποπληρωμή των εξωτερικών του χρεών το καλοκαίρι του 2009, χωρίς ουδεμία συνέπεια.

Συμπέρασμα πρώτο: Τα παραπάνω, απορρέοντα από το Διεθνές Δίκαιο, αναφαίρετα και μη-παραιτήσιμα υπέρ του Ελληνικού Λαού, δικαιώματα,  θα μπορούσε να ασκήσει η προδοτική ελληνική κυβέρνηση και δεν το έκανε. Μπορούσε δηλαδή, νόμιμα να αρνηθεί την αποπληρωμή των εξωτερικών της χρεών, τόσο των αρχικών της προς τις ιδιωτικές ξένες τράπεζες, όσο και των μετέπειτα δανειστών της, ήτοι των κρατών μελών της ΕΕ και του ΔΝΤ, για αντικειμενικούς λόγους έκτακτης εθνικής ανάγκης και προστασίας του Εθνικού της  Συμφέροντος (Συντ.106).

Αντ` αυτού όμως, η ελληνική κυβέρνηση, δολίως και προδοτικά, όχι μόνο δεν τον έκανε, αλλά προτίμησε να εξοφλήσει πλήρως τους ξένους τοκογλύφους, με τίμημα, την διάπραξη μιας ουσιαστικής βιολογικής, οικονομικής και ηθικής  γενοκτονίας των Ελλήνων πολιτών της.

Όχι μόνο έκοψε τις ληξιπρόθεσμες οφειλές της προς τους Έλληνες πολίτες (κηρύσσοντας έτσι εσωτερική χρεοκοπία), για τις παρεχόμενες από τους τελευταίους επιχειρηματικές υπηρεσίες των (δημόσια έργα, προμηθευτές νοσοκομείων, επιστροφές φόρων κλπ.) προς αυτήν, αλλά και έκοψε, βαναύσως, απολυταρχικά και αλύπητα,  μισθούς και συντάξεις, σε χαμηλομισθωτούς και χαμηλοσυνταξιούχους, σπρώχνοντας τους τελευταίους στα όρια της βιολογικής των εξαφάνισης και της ηθικής των απαξίωσης και εξαθλίωσης, έκλεισε νοσοκομεία και σχολεία και αρνήθηκε να χορηγήσει δωρεάν τα βιβλία στα σχολεία.

Επέβαλε τέλος, θανατηφόρους-στην κυριολεξία- φόρους, καθώς και έκτακτα χαράτσια στην ακίνητη περιουσία, τα οποία ενσωματώνονται στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, με ποινή για την   μη-πληρωμή των, την διακοπή του ρεύματος των ελληνικών σπιτιών αδιακρίτως!

Αν δεν είναι αυτή δόλια προαίρεση και διάπραξη Εσχάτης Προδοσίας κατά του Ελληνικού Λαού από την «ελληνική» Κυβέρνηση και του κοινοβουλίου που νομοθετεί τα μέτρα αυτά, τότε ποία είναι;

Συμπέρασμα δεύτερο: H από 08-05-2011 Διεθνής Δανειακή Σύμβαση της «ελληνικής κυβέρνησης» με την Τρόικα, για τον δανεισμό της πρώτης από την δεύτερη με το ποσό των 120 δις. ευρώ, είναι επί της ουσίας αυτοδίκαια άκυρη (όχι απλά ακυρώσιμη) διότι:

α) Θυσιάζει το (οικονομικό κατ` αρχήν) Δημόσιος Συμφέρον του Ελληνικού Λαού, υπέρ των ξένων τοκογλυφικών οικονομικών δολοφόνων (Τρόικα, ξένες τράπεζες), σε βαθμό συνακόλουθης, έμμεσης μεν, αλλά ουσιαστικής κατάλυσης της Εθνικής Κυριαρχίας της Ελλάδος (σύμφωνα με όσα προαναφέραμε)

β) Παραβιάζει άμεσα και κατάφωρα την Εθνική Κυριαρχία της Ελλάδος με συγκεκριμένους όρους, με τους οποίους η «ελληνική» κυβέρνηση εκχωρεί παράνομα σε ξένες δυνάμεις  και τις τρείς συνιστώσες της Λαϊκής Κυριαρχίας, ήτοι την Νομοθετική, Εκτελεστική και Νομοθετική, καθώς και -το σπουδαιότερο-την εδαφική της ακεραιότητα σε αυτές,  δια του αδιανοήτου όρου της Δανειακής Σύμβασης, με τον οποίο η «ελληνική Κυβέρνησης παραιτείται από την ασυλία, λόγω Εθνικής Κυριαρχίας, επί της εδαφικής ακεραιότητας και όλων των περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδος!».

γ) Παραβιάζει το άρθρο 28 παρ.3 Συντ. σύμφωνα με το οποίο είναι δυνατή η εκχώρηση μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας μόνο με τον όρο του σεβασμού του δημοκρατικού πολιτεύματος και των αρχών της ισότητας και αμοιβαιότητας. Και τούτο διότι η Διεθνής Δανειακή Σύμβαση της Ελλάδος με την Τρόικα περιέχει τον όρο αρ.7 παρ.1 («Πληρωμές») με τον οποίο, απαγορεύει τον συμψηφισμό των (ενδεχομένων) οφειλών των μελών-κρατών της ΕΕ (μέρος της Τρόικας) με το δάνειο της Ελλάδος που συνομολογείται με την Δανειακή αυτή Σύμβαση. Τούτο συνεπάγεται την παραβίαση των προαναφερομένων αρχών της ισότητας και αμοιβαιότητας, συνεπώς και την παράνομη και προδοτική μονομερή  εκχώρησης της εθνικής μας κυριαρχίας σε ξένες δυνάμεις (Τρόικα).

δ) Καταλύει έμμεσα, αλλά ουσιαστικά, την  Εθνική μας Κυριαρχία, δια της κατάλυσης του Εθνικού (οικονομικού) Συμφέροντος της Ελλάδος (εδώ θεωρουμένου με την οικονομική του σημασία), δια της παρ. α,ii του υποκεφαλαίου «Υποχρεώσεις» του κεφαλαίου της:  «Παροχές, εγγυήσεις και Υποχρεώσεις», σύμφωνα με το οποίο: «Ο Δανειολήπτης δεσμεύεται να μην χορηγήσει σε οποιονδήποτε άλλο πιστωτή ή κάτοχο του δημοσίου χρέους (εσωτερικού ή εξωτερικού), προτεραιότητα σε σχέση με τους Δανειστές (της Τρόικας)». Ταυτόχρονα βέβαια, ο όρος αυτός, καθίσταται μπούμερανγκ κατά της εγκυρότητας της Σύμβασης αυτής, διότι καταλύσει την Εθνικής μας Κυριαρχία.

ε) Η αναφερθείσα τέλος Διεθνή Δανειακή Σύμβαση (Συνθήκη), είναι και τυπικά άκυρη, διότι δεν έχει επικυρωθεί με κυρωτικό νόμο από την βουλή με την ελάχιστη πλειοψηφία των 180 βουλευτών, όπως προβλέπεται ρητά στο άρθρο 28 παρ.2 Συντ. Το γεγονός όμως της μη-ψήφισης της Σύμβασης αυτής από την Βουλή, δεν την καθιστά νομικά ανίσχυρη –και συνεπώς δεν απαλλάσσει τα υπογράφοντα αυτήν μέλη της ελληνικής κυβέρνησης από τις πολιτικές και ποινικές των ευθύνες- διότι και μόνο η υπογραφή της απ` τα μέλη της «ελληνικής» κυβέρνησης, συνιστά Estoppel κατά το Διεθνές Δίκαιο, δηλαδή συνιστά μια δεσμευτική για την ελληνική κυβέρνηση υπόσχεση και δέσμευση (ένα ρητό συμβόλαιο) προς τα αντισυμβαλλόμενα κράτη για την πιστή εφαρμογή της.

Επιπλέον, η έμπρακτη τελικά εφαρμογή της Σύμβασης αυτής, παρά την μη-ψήφισή της από την Βουλή, συνιστά  έναν ακόμα επιπρόσθετο επιβαρυντικό παράγοντα του εγκλήματος της Εσχάτης Προδοσίας κατά της Ελλάδος από την «ελληνική» Κυβέρνηση, διότι καταδεικνύει τον δόλο της τελευταίας στην διάπραξη του εγκλήματος αυτού και αποκαλύπτει το εγκληματικό της πάθος για την εκτέλεση της, προδοτικής και ακρωτηριαστικής για την Ελλάδα, Δανειακής αυτής Διεθνούς Σύμβασης.

Η υπογραφή συνεπώς τη Συνθήκης αυτής, αλλά και η έμπρακτη εφαρμογή της, συνιστά τον ορισμό της Εσχάτης Προδοσίας της «ελληνικής» Κυβέρνησης και της Βουλής –που υπογράφει τους νόμους του Μνημονίου που ψηφίζονται σύμφωνα με τους όρους της Συνθήκης- κατά της Ελλάδος. Συναφώς και η άρνηση της Κυβέρνησης να καταγγείλει και κηρύξει μονομερώς, έστω υστερόχρονα, άκυρη της Συνθήκη αυτή με ειδικό ακυρωτικό νόμο-δεδομένου ότι όλες οι διεθνείς συνθήκες κυρώνονται στην Βουλή με κυρωτικούς νόμους  (άρθρο 28 παρ.2 Συντ.), ή έστω να ζητήσει την ακυρότητά της στα ελληνικά δικαστήρια, επικαλούμενη (η ελληνική κυβέρνηση) την, δια της Συνθήκης αυτής, κατάλυση της Εθνική μας Κυριαρχίας- συνιστά διάπραξη της Εσχάτης Προδοσίας κατά της Ελλάδος και εκ παραλείψεως, ενώ ταυτόχρονα καταδεικνύει και τον δόλο της Κυβέρνησης  στην διάπραξη αυτού, του ειδεχθεστέρου όλων, εγκλήματος.

Το ερώτημα που καλείται η δικαιοσύνη, κυρίως όμως η ιστορία, να απαντήσει τώρα είναι το εξής: Mε ποίο τίμημα άραγε προδόθηκε η χώρα μας;

Τέλος, επειδή δια της προδοτικής αυτής Σύμβασης καταλύεται κατάφωρα η Εθνική  Κυριαρχία της Ελλάδος, ως συνεργοί της «ελληνικής» κυβέρνησης στην διαπραχθείσα  Εσχάτη Προδοσία κατά της Ελλάδος, θεωρούνται και είναι και τα μέλη της Τρόικας, που είναι αντισυμβαλλόμενα στην Σύμβαση αυτή, σύμφωνα με το Ελληνικό και  Διεθνές Δίκαιο.

Συμπέρασμα τρίτο: Από τα παραπάνω εξηγείται συνεπώς και η επιμονή των κατακτητών της  Τρόικας να ζητήσουν και η «ελληνική» κυβέρνησης να δεχτεί, να συμπεριληφθούν στην Δανειακή αυτή Σύμβαση οι άκρως προδοτικοί όροι περί «παραίτησης της Ελλάδος, αμετάκλητα και χωρίς όρους, από το δικαίωμα ασυλίας της επί όλων των περιουσιακών στοιχείων της» και από το «δικαίωμά της για την δικαστική της προσφυγή και προστασία στην και από την Ελληνική Δικαιοσύνη(!), στην διαδικασία εκτέλεσης της Σύμβασης αυτής», για την οποία «ισχύει το Αγγλικό Δίκαιο»!

Κι αυτό έγινε  διότι, όλοι, οι Τροϊκανοί και η κυβέρνηση, γνωρίζουν ότι η Ελλάδα, θα μπορούσε να επικαλεσθεί και να ασκήσει το αναφαίρετο και μη-παραιτήσιμο δικαίωμα της «εθνικής της κυριαρχίας» στην εδαφική της επικράτεια. και να αρνηθεί την αποπληρωμή όλων των εξωτερικών της δανείων και χρεών της, για λόγους Εθνικού της Συμφέροντος.

Οι Τροϊκανοί εγνώριζαν επίσης ότι, μια (μελλοντική) αληθινά πατριωτική ελληνική κυβέρνηση, θα μπορούσε να ασκήσει το αναφαίρετο αυτό δικαίωμά της τής Εθνικής της Κυριαρχίας και να καταγγείλει και να ακυρώσει μονομερώς, με ειδικό ακυρωτικό νόμο, την προδοτική αυτή Δανειακή Σύμβαση, για τον λόγο ότι η τελευταία  καταλύει της Εθνική Κυριαρχία της χώρας μας.

Και η μονομερής καταγγελία της Σύμβασης αυτής και για τον παραπάνω λόγο από την Ελλάδα, θα ήταν μια πράξη με την οποία η τελευταία θα εξέφραζε και προστάτευε  την  Εθνική της Κυριαρχία, στην οποία περιλαμβάνονται και η Νομοθετική και Δικαστική Εξουσία της (legislative and judicial reserved domain of sovereignty).

Για τον λόγο ακριβώς αυτό, η μονομερής αυτή καταγγελία της Σύμβασης δεν θα συνιστούσε  παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου, αλλά αντίθετα πράξη σεβασμού και πιστής εφαρμογής του! Είναι προφανές ότι οι Τροϊκανοί, ακριβώς για τους παραπάνω λόγους, ζήτησαν και η «ελληνική» κυβέρνηση δουλικά και προδοτικά δέχτηκε, να συμπεριληφθούν οι παραπάνω δύο προδοτικοί  όροι στην Δανειακή αυτή Σύμβαση.

Ταυτόχρονα όμως, οι δύο αυτοί προδοτικοί όροι, γύρισαν μπούμερανγκ εναντίον των κατακτητών και της κυβέρνησης, διότι αυτοί (οι όροι) καθιστούν την Δανειακή Σύμβαση (Διεθνή Συνθήκη) αυτοδίκαιο άκυρη, διότι παραβιάζουν την Εθνική Κυριαρχία ενός κράτους μέλους της εννόμου Διεθνούς Κοινότητας που προστατεύεται από το Διεθνές Δίκαιο.

Α) Βιβλιογραφία Διεθνούς Δικαίου, αφορώσα το Δίκαιο των Διεθνών Συνθηκών1) Law of Treaties 1966 (Jus Cojens) (art. 43,50)2) Vienna Convention (Conference) on the Law of Treaties (+Annex), 1968, 1969, (into force on 1980) (art. 42,44,46,48, 50, 51, 52, 53, 60,62)3) Charter of the United Nations (art.2 par.4, 6, 7 and art. 81), Chapter VII, IX, XI  4) League of Nations Covenant (art. 15 par.8) 5) Treaty of Rome 1957 (art 211) 6) Γνωμάτευση Επιτροπής Διεθνούς Δικαίου του ΟΗΕ (UN) για της «κατάσταση εκτάκτου ανάγκης των κρατών» (States` State of Emergency) (1613η Συνάντηση, 17 Ιουνίου 1980)7) Απόφαση του Permanent Court of International Justice με αρ. 78/15-06-1939 (απόφαση «Ι. Μεταξά», η οποία περιλαμβάνεται στην δικογραφία) 8)  Τhe Law of Treaties. Chapter VVX, p. 603-635, on the “Principles of Public International Law, by Prof.  Ian Brownlie, Clarendon Press, ed. 4th ed. 1990  Β) Βιβλιογραφία Διεθνούς Δικαίου, αφορώσα την Αρχή της Αποκλειστικής και Μόνιμης Εθνικής Κυριαρχίας των Κρατών επί των Φυσικών των Πλουτοπαραγωγικών Πηγών.1) European Convention on Human Rights –Protocol I
2) American Convention on Human Rights (Art. 21)3) African Convention on Human Rights (Art. 14)4) UN General Assembly Resolution on 21-12-1952 (for the rights of self-determination) 5) 3d Committee of the UN General Assembly, 1955  (for the rights of self-determination)6) Works in the UN Commission on Permanent Sovereignty over Natural Resources7) Resolution 1804 (XVII) by the UN General Assembly on 14-12-19628) UN General Assembly Resolution 3201 (S-VI) on 01-05-1974 (Declaration on the Establishment of a New International Economic Order)9) UN General Assembly adopted the Charter of the Economic Rights and Duties of States, on 12-12-1974,  (Art. 2) 10) “Injury to the persons and property of Aliens on state territory”, Chapter XXIII, p.518-552, on  the “Principles of Public International Law, by Prof.  Ian Brownlie, Clarendon Press, ed. 4th ed. 1990 11) “The Relation of Municipal and International Law, Ch.II, p.32-57, on  the “Principles of Public International Law, by Prof.  Ian Brownlie, Clarendon Press, ed. 4th ed. 1990 Γ) α) Ελληνικό Σύνταγμα (άρθρα 1, 28 παρ.1-3, 59-62, 86, 97)     β) Ελληνικός Ποινικός Κώδικας (άρθρα 134, 134Α, 14 παρ.2)  Δ) Ενοποιημένη Απόδοση της Συνθήκης για την Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) (άρθρα 2-7, 126, 136, 169)  Δημ. Αντωνίου

Πηγή: Plan b

Οι ειδήσεις της ημέρας σε 5 γραμμές

Ο Πρωθυπουργός διεμήνυσε για μια ακόμη φορά στην τρόικα την θέση της Ελληνικής κυβέρνησης."Η ανθρώπινη ζωή έχει μεγαλύτερη αξία από το χρήμα.Μόνο μια ευημερούσα Ελληνική κοινωνία μπορεί να είναι χρήσιμη στην πραγμάτωση του Ευρωπαϊκού ονείρου και η ευημερία αυτή μπορεί να έρθει μέσα από παραγωγικούς Έλληνες πολίτες με διάθεση να παράγουν καθώς θα ξέρουν πως η αξιοπρέπεια τους,είναι ο πρώτος στόχος μας."

Εν τω μεταξύ η αξιωματική αντιπολίτευση πιέζει την κυβέρνηση για ανάπτυξη με αυστηρούς όρους για τον σεβασμό του περιβάλλοντος και της άγριας ζωής ενώ ζητάει ακόμη περισσότερα κίνητρα για την διαμόρφωση μιας κοινωνίας λιγότερο αστικής και καταναλωτικής που θα στηρίζεται στην συνεργατική οικονομία και τα δίκτυα άμεσης ανταλλαγής.Οι προτάσεις εισακούονται στην κυβέρνηση η οποία ζήτησε άμεση σύσταση κατα τόπους επιτροπών,οι οποίες θα καταθέσουν τις προτάσεις τους εντός του μήνα καθώς και σύσταση μελετών από πανεπιστημιακούς.

Σήμερα στο Ελληνικό κοινοβούλιο ψηφίστηκε μέσα σε χειροκροτήματα νόμος που απαγορεύει την σύσταση επίσημης οργάνωσης που ιδεολογικά φέρει ρατσιστικά στοιχεία και προωθεί το μίσος και την βία.

Η ψηφοφορία διεξήχθη στον απόηχο της προχθεσινής πανηγυρικής ψηφοφορίας για την μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος,το οποίο πλέον δίνει βάση στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και της ανάπτυξης της πρωταρχικής δεξιότητας του καθενός ξεχωριστά.

Στη συνέχεια των ειδήσεων μας τώρα,δημόσια απολογήθηκε ο Υπουργός Υγείας σε εκπομπή γνωστού δημοσιογράφου με καλεσμένους απλούς πολίτες που θέτουν τα ερωτήματα,λόγω του θέματος που προέκυψε με την δυσλειτουργία της μπάρας για τα ΑΜΕΑ στην είσοδο του Ευαγγελισμού που χάλασε για τρεις ολόκληρες ώρες."Ζητώ συγνώμη για την ταλαιπωρία.Οι τεχνικοί του νοσοκομείου έκαναν ότι μπορούσαν και σύντομα αποκατέστησαν την ζημιά."

Τέλος,σε επίσημη καταμέτρηση των Ρομά προχωράει το υπουργείο Δημόσιας ευημερίας με στόχο την εκπόνηση σχεδίου για την ομαλή ένταξη τους στην κοινωνία,με σεβασμό πάντα στα ιδιαίτερα ήθη και συνήθεια τους.

Ευχαριστούμε που μας διαβάσατε και απόψε,αύριο θα είμαστε πάλι εδώ.
Μην ξεχνάτε να ανασένετε βαθιά,να κοιτάζετε τον ουρανό και να ζείτε την κάθε σας στιγμή.

Υ.Γ:Εγώ προσωπικά αποφάσισα να φορέσω τα μαγικά γυαλιά και να βλέπω τον κόσμο όπως θα ήθελα να είναι.Αν όλοι κάνουμε το ίδιο,ίσως ένα βράδυ όπως τώρα,αυτό να είναι ένα πραγματικό δελτίο ειδήσεων.

Υ.Γ2:Εχθές έμαθα οτι στους μισούς διαγωνισμούς για τεχνικά έργα της χώρας,λείπει η ανάγκη για κατάθεση περιβαλλοντολογικής μελέτης.Περαστικά μας.

Pablito-Σούκη

Είναι κάποιες φορές στη ζωή που θαρρείς πως όλα τα γεγονότα συνέβησαν, για να καταλήξεις να συναντηθείς με κάποιο άλλο πλάσμα, επειδή, για κάποιον λόγο οι ζωές σας «οφείλουν» ίσως να συμπορευθούν πάνω στον κόσμο αυτό. Πλησιάζουν μέσα Μαρτίου του 2009, λίγες μέρες περίπου πριν από τα γενέθλιά μου όταν έρχεται στη ζωή ένα αμερικάνικο κόκερ κάπου σ’ αυτά τα τρισάθλια κυνοτροφία στη Γερμανία, όπου χιλιάδες ζώα ζουν σαν μηχανές παραγωγής κουταβιών μέσα στη βρώμα και την αρρώστια προκειμένου να εφοδιάζονται τα pet shops ανά τον κόσμο ζώα προς πώληση. Tα ζωάκια βέβαια αυτά κουβαλάνε έναν σωρό ασθένειες και μεταλλάξεις λόγω των άθλιων συνθηκών αναπαραγωγής, διαβίωσης και του μεγάλου βαθμού αιμομιξίας μέσα σε αυτά τα σύγχρονα εργοστάσια-κυνοτροφεία. Και, φυσικά, αυτά ισχύουν για όσα καταφέρουν να επιζήσουν μέχρι να φτάσουν σε κάποιο σπίτι, μιας και περίπου τα μισά θα πεθάνουν είτε πριν φύγουν από τα κυνοτροφεία είτε κατά τη μεταφορά είτε στους προθαλάμους των pet shops. Κάπως έτσι λοιπόν έφερε στην Ελλάδα ο δρόμος το συγκεκριμένο πλασματάκι, παραγγελία κάποιας οικογένειας που ήθελε κουτάβι ράτσας αριστοκρατικής και διατεθειμένης να πληρώσει 800 ευρώ για να το αποκτήσει. Τα πράγματα όμως δεν πήγαν τόσο καλά με την αγορά. Το προϊόν ήταν «ελαττωματικό». Μία σχεδόν ανεπαίσθητη δυσπλασία στα πίσω ποδαράκια ήταν αρκετή για να χαλάσει το «γλυκό» και να αρχίσει η οδύσσεια για αυτό το απίστευτα τρυφερό, με τα υπέροχα και τεράστια μαύρα μάτια, κορίτσι.

Το κουτάβι δόθηκε σε φίλο κτηνίατρο, ο οποίος έψαξε να βρει ανάδοχη οικογένεια. Μετά την πέμπτη ή έκτη φορά που το σκυλάκι πήγε πέρα δώθε σαν μπαλάκι σε διάφορες οικογένειες και βιώνοντας την απόρριψη, δέθηκε πλέον μόνιμα στην αυλή μιας οικογένειας στην Τήνο και ουσιαστικά παρατημένο αρρώστησε βαριά πριν καλά καλά κλείσει 6 μήνες ζωής. Κάποιου είδους δερματικό πρόβλημα, προερχόμενο από ορμονικά αίτια μαυρίζει το δέρμα της και της προκαλεί συνεχή και ακατάπαυστη φαγούρα μαζί με μια τρομερά αποκρουστική μυρωδιά.


Σε μία εβδομάδα είναι ολόκληρη μια πληγή από το ξύσιμο, αίματα να τρέχουν από παντού, ενώ από τη μυρωδιά δεν μπορείς να πλησιάσεις κυριολεκτικά στα 5 μέτρα. Η διαδρομή γι’ αυτήν γνωστή. Πίσω στο ιατρείο του φίλου, ο οποίος συνειδητοποιεί τελικά εξετάζοντάς την ότι έχει να κάνει με περίπτωση ανίατη και ότι προφανώς στην κατάσταση που είναι δεν θα βρεθεί κανείς να τη φιλοξενήσει για όσο... Κάπως έτσι παίρνει τη σύριγγα, βάζει το ηρεμιστικό την καρφώνει αλλά σταματάει. «Δεν μου πήγαινε η καρδιά, ρε γεροντάκο!» μου εκμυστηρεύτηκε μετά. «Είμαι κτηνίατρος, έχω αναγκαστεί να κάνω ευθανασίες για σοβαρούς λόγους υγείας, αλλά αυτή δεν μπορώ να την κάνω».


Έτσι αποφασίζει να προσπαθήσει να τη σώσει, την κρατάει στο ιατρείο και της κάνει μία πολύ επιθετική αγωγή. Έπειτα από μια εβδομάδα τα πράγματα ήταν ακόμη χειρότερα. Η αγωγή δεν έπιανε και η σκυλίτσα είχε χειροτερέψει. Ξαναγεμίζει τη σύριγγα με το ηρεμιστικό και την ξανακαρφώνει. Φευ.. Αποφασίζει να της δώσει μια εβδομάδα ακόμη, με τα γνωστά μηδαμινά αποτελέσματα βέβαια.


Πρέπει να ήταν περίπου μόλις έφευγε το καλοκαίρι, Σεπτέμβρης μήνας και χτυπάει το τηλέφωνό μου. Ακούω τη φωνή του φίλου μου από το τηλέφωνο σαν από πηγάδι. «Είμαι άρρωστος με 40 πυρετό, γεροντάκο, δεν μπορώ να κουνηθώ. Έχω ένα σκυλί στο ιατρείο θα του έκανα ευθανασία σήμερα, αλλά θα μείνω σπίτι. Πήγαινε σε παρακαλώ να του βάλεις λίγο φαγητό και νερό». Το είχε πάρει απόφαση, θα γινόταν σήμερα αν όλα είχαν πάει «καλά». Φυσικά και δεν γνώριζα τίποτα απ’ όλα αυτά όταν πλησιάζοντας την πόρτα του ιατρείου, πιάνει η μύτη μου μια περίεργη μυρωδιά. Μια μυρωδιά που ανοίγοντας την πόρτα έγινε αποπνικτική. Σαν να είχες μόλις φτάσει στην κόλαση. Και κάτι πελώρια μαύρα μάτια να με κοιτάνε μέσα από το ειδικό κλουβάκι που φιλοξενείται. Το όνομα αυτής, Σούκη. Εμπνευσμένο από την Sookie Stack- house, την πρωταγωνίστρια του Tru blood, περισσότερο για να θυμάμαι πάντα τη φάση κατά την οποία ήρθε στη ζωή μου μιας και εκείνη την περίοδο με την κολλητή μου μιζεριάζαμε αφάνταστα βλέποντας φανατικά Tru blood! Θυμάμαι τα πάντα από την πρώτη μας συνάντηση με τη Σούκη, εκτός από την ίδια την Σούκη. Θυμάμαι το πώς βγήκε από το βαλιτσάκι,το πόσο παιχνιδιάρα και διαχυτική ήταν παρά τις προδοσίες που είχε συνεχόμενα υποστεί. Το πόσο γούσταρε που πήγαμε βόλτα τριγύρω για να ξεπιαστεί. Είναι σαν να έχω όλον τον καμβά συμπληρωμένο, αλλά στη θέση του πρωταγωνιστή κενό.


Ίσως γιατί δεν θέλω να θυμάμαι σε πόσο άσχημη κατάσταση πρωτοαντίκρυσα το κοριτσάκι μου, που τόσα μου έχει προσφέρει από τότε. Η Σούκη σήμερα είναι ευτυχισμένη και εντελώς υγιής! Θεραπεύτηκε περίπου σε 2 μήνες από τη στιγμή που έγινε μέλος της οικογένειάς μας, η οποία τόσο την καλοδέχτηκε.


Αυτή η ιστορία συνέβη και παρά το βαρύ της φορτίο, είναι μια ιστορία αγάπης.


Μας διδάσκει πως είναι πολλά τα πράγματα που βρίσκονται πέρα από αυτό που μπορούμε να αντιληφθούμε με τις φτωχές πέντε αισθήσεις μας. Αλλά το πιο βασικό μάθημα που εγώ προσωπικά πήρα από τη Σούκη, μέσα σ’ αυτούς τους ζοφερούς και απάνθρωπους καιρούς που ζούμε, είναι πως όποια κι αν είναι η ερώτηση η Αγάπη είναι η απάντηση...


Δημοσιεύθηκε απο τον Pablito στο city code Σεπτεμβρίου.