Παρασκευή 30 Μαΐου 2014

Το καλοκαίρι

Προκλητικότατος ο ήλιος και η θάλασσα. Είναι κι αυτό εδώ στην Ελλάδα που μόλις κάνει ο Ιούνιος την εμφάνιση του τα μυαλά ξεφεύγουν. Κρύα μπύρα πλάι στη θάλασσα, βουτιές, ρακέτες, ωραία κορίτσια και όλη η μέρα ένα τεράστιο πάρτι.

Εν τω μεταξύ δίπλα μας μαίνετε ένας εμφύλιος με τους ναζί να έχουν καταλάβει την εξουσία στην Ουκρανία με την βοήθεια της Ε.Ε. Εικόνες με δολοφονημένους ανθρώπους κατακλύζουν το ίντερνετ καθημερινά.

Δίπλα στις φωτογραφίες των δολοφονημένων Βραζιλιάνων για χάρη των χορηγών του μουντιάλ, όπως την δικιά μας επίσημη αγαπημένη.... vodafone.

Η άνοδος του φασισμού στην Ευρώπη πυροδότησε ζυμώσεις οι οποίες θα αναγκάσουν τους νεοφιλελεύθερους να υιοθετήσουν ακόμη πιο ακραίες πολιτικές θέσεις (προκειμένου να κερδίσουν τις χαμένες ψήφους) που θα γνωρίσουμε από Σεπτέμβρη.

Στην Ελλαδίτσα μας το πακετάκι των νέων μέτρων που περιλαμβάνει νέους φόρους, ξεπούλημα του αιγιαλού, αλλαγή του εκλογικού νόμου κλπ είναι έτοιμο ήδη και θα υπερψηφιστεί άμεσα μόλις αδειάσει η Αθήνα.

Ενώ λέει θα γίνει ανασχηματισμός την επόμενη εβδομάδα για να έρθουν καινούριοι και άφθαρτοι δοσίλογοι να πάρουν τα υπουργεία των προηγούμενων ρουφιάνων για να μην βαριόμαστε να βλέπουμε συνέχεια τις ίδιες σκατόφατσες.

Α και ο Βαγγέλης σε λίγο θα είναι ο πραγματικός μας πρωθυπουργός, παρά τον τίτλο του αντιπροέδρου ενώ ο Αντώνης θα συνεχίσει να είναι πρωθυπουργός γλάστρα. Απλά όχι πια της Αγγελίτσας, του Βαγγέλη. Και η κατηφόρα για τον εκλεκτό του θεού δεν δείχνει να έχει πάτο.

Πάντως εγώ φέτος λύγισα στη μεγάλη πρόκληση του καλοκαιριού. Θα το περάσω στο νησί μου.

Και θα μποϊκοτάρω το μουντιάλ.

Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

Η πραγματική επόμενη μέρα

H επόμενη μέρα βρίσκει την αριστερά νικήτρια. Και κάτι άλλο. Δείχνει να έχει ξεχωρίσει το στάχυ από το σιτάρι. Οι ναζί καταστάλαξαν στα ποσοστά τους, η αριστερά το ίδιο ενώ οι ποταμογέφυρες με τις ελιές τις τσακιστές συγκέντρωσαν το συντηρητικό και χίπστερ ρεύμα στη χώρα μας. Αυτό ήταν, το πράγμα σταθεροποιήθηκε. Δεν υπάρχει δυναμική άντλησης ψηφοφόρων πλέον. Κάπου εδώ πρέπει να αρχίσει η δουλειά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει ένα πολύ σπουδαίο βήμα. Κατάφερε να μαζέψει ένα τεράστιο αριστερό κομμάτι και ψηφοφόρων αλλά και προσωπικοτήτων. Έφτασε η ώρα όμως να δούμε τα πράγματα στα μάτια.

Η νομισματική ένωση αποδεικνύεται (κάτι που αρκετοί υποστήριξαν από την αρχή της) η μεγαλύτερη "αρπαχτή" της σύγχρονης οικονομικής εποχής. Οι χώρες της Ευρωζωνης μέσω του ευρώ καταληστεύτηκαν και τώρα παραδίδονται στους ναζί να σπείρουν το χάος προκειμένου να χαθούν τα ίχνη του μεγαλύτερου οικονομικού εγκλήματος όλων των εποχών.

Η αλήθεια είναι ότι σε λίγο δε θα έχουμε ευρώ. Όχι επειδή είμαστε Ελληναράδες άντρακλες που θα τους γράψουμε γιατί μπορούμε και μόνοι μας. Ούτε επειδή θα μας πετάξουν έξω. Δεν θα έχουμε γιατί το ευρώ θα πάψει να υπάρχει.

Η αλήθεια είναι ότι οι μνήμες μιας εποχής όχι πολύ μακρινής, αυτής της δεκαετίας του 40, ξυπνούν επικίνδυνα κρίνοντας συνολικά από τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών πανευρωπαϊκά.

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει πραγματικά να εκμεταλλευτεί την δυναμική του προς όφελος της κοινωνίας ήρθε η στιγμή να κοιτάξει κατάματα την αλήθεια και να την πεί. Δε μπορεί πλέον να το αποφύγει. 

Πρέπει να υπάρξει εναλλακτική απάντηση σ αυτό που έρχεται. Πανευρωπαϊκά. Ας μην βαυκαλιζόμαστε άλλο με διλήμματα ευρώ η χάος και λοιπές ανεδαφικές αρλούμπες. Το χάος είναι εδώ και απαιτεί διαχείριση. Ο στρουθοκαμηλισμός θα μας οδηγήσει σε πολύ οδυνηρά μονοπάτια.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως η μεγαλύτερη οργανωμένη αριστερή κίνηση στην Ευρώπη οφείλει να κινήσει της διαδικασίες μιας πανευρωπαϊκής εκπόνησης σχεδίου για την επόμενη μέρα. Για το τι θα συμβεί μόλις οι κοινωνίες μας αποσαθρώνουν εντελώς. Για το πώς θα απαντηθεί η ναζιστική απειλή η οποία όσο θα γιγαντώνεται τόσο θα διψάει για αίμα. 60.000.000 ήταν οι νεκροί του Γ' Ράιχ. Πολύ βαρύ το τίμημα και άδικο να πληρωθεί ξανά.

Η αριστερά σήμερα Πανευρωπαϊκά βρίσκεται προ των ευθυνών της. Και αριστερά είμαστε όλοι. Εγώ κι εσύ. Αυτό που θα οραματιστούμε για αύριο αυτό και θα ζήσουμε.

Ας μην αφήσουμε το όραμα των οικονομικών ναζί δολοφόνων να επικρατήσει ξανά. Εχθές έγινε ένα σπουδαίο βήμα.



Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Ο Αντώνης ξέρει

Ο Αντώνης δε μασάει τα λόγια του. Ξέρει.

Μιλάει με το θεό, έφερε την ανάπτυξη, δημιούργησε πρωτογενές πλεόνασμα, σκίζει δυο χρόνια τα μνημόνια, γεμίζει την πλατεία Συντάγματος.

Ο Αντώνης ξέρει ότι έχει να κάνει με εγκεφαλικά παράλυτους. Αν είχε αμφιβολίες τους τις διέλυσαν οι φοιτητικές εκλογές που έβγαλαν την παράταξη του πανηγυρικά. Οι νέοι στο πλευρό του Αντώνη.

Σε περίπτωση που εξακολουθούσε να έχει αμφιβολίες ήρθαν τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών να του δείξουν ότι βρίσκετε σε πολύ καλό δρόμο.

Ο Αντώνης ξέρει πως ένας λαός που θα επιθυμούσε την ελευθεριά του θα τον είχε στείλει ήδη φυλακή. Αντ αυτού τον ψηφίζει ακόμη.

Ο Αντώνης ξέρει πως καμιά πολιτισμένη και αξιοπρεπής κοινωνία δε θα δεχόταν αυτόν για πρωθυπουργό και τον Βενιζέλο για αντιπρόεδρο.

Ο Αντώνης ξέρει ότι αυτοί που βλέπουν τηλεόραση είναι πολύ περισσότεροι από αυτούς που σκέφτονται άρα οι κυβερνήσεις εκλέγονται κυρίως από τους τηλεθεατές.

Το ότι μας φαίνονται ακατανόητες οι πράξεις του πολιτικού συστήματος σύσσωμου, δε σημαίνει ότι αυτό βρίσκεται σε πανικό. Δεν έχει κανένα λόγο να πανικοβάλλεται. Απλά δεν κρατάει πλέον ούτε τα προσχήματα. Μας δείχνει την ασχήμια του σε όλο της το μεγαλείο χωρίς κανένα ίχνος ντροπής η αξιοπρέπειας. Έτσι ήταν πάντα. Τώρα απλώς δεν ενδιαφέρει κανέναν να το κρύψει. 

Μακάρι να βγω ψεύτης. Τίποτα συνταρακτικό δεν θα συμβεί αύριο. Κανένας δε θα φύγει μεθαύριο. Όλα θα κυλήσουν όπως θέλει το σύστημα. Για να δεις αλλαγή συνολικά πρέπει να δεις πρώτα αλλαγή στους ανθρώπους τριγύρω σου. Προς το παρόν τίποτα δεν έχει συμβεί. Το εγκεφαλογράφημα ήταν και παραμένει ευθεία γραμμή.


Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

Όσο υπάρχει freddo espresso υπάρχει ελπίδα

Για να κρίνουμε ένα εκλογικό αποτέλεσμα πρέπει να το εντάξουμε στο κοινωνικό πλαίσιο από το οποίο προέρχεται. 

Στη χώρα μας έχουμε πάει ένα βήμα παρακάτω από αυτό. Έχουμε κληθεί να σκεφτούμε το αποτέλεσμα στην συνθήκη μια κοινωνίας σε αποσύνθεση και με την τραγική διαπίστωση ότι συνεχίζουμε να εκλέγουμε ανθρώπους οι οποίοι κανονικά θα έπρεπε να βρίσκονται στην φυλακή.

Πραγματικά δεν ξέρω τι να πω ούτε καν τι να σκεφτώ ρίχνοντας μια ματιά στο πως εξελίχθηκε η κατάσταση. 

Δεν είμαστε έτοιμοι για κάτι διαφορετικό. Δεν αξίζουμε κάτι διαφορετικό. Φαντάζομαι ούτε μετά από αυτό το σαββατοκύριακο θα κοιτάξει κανείς την μούρη του στον καθρέφτη για να δει τι είναι αυτό στο οποίο μεταμορφώθηκε.

Ναζίδες, τηλεβλήματα, ποδοσφαιρικοί παράγοντες, νταβατζήδες, εμπρηστές, κονδυλιοφάγοι.

Ακόμη μια μαύρη μέρα προστίθεται στο παλμαρέ. Ακόμη μια απόδειξη της πνευματικής και νοητικής μας ανεπάρκειας ήρθε να μας χτυπήσει κατακούτελα. 

Δεν πειράζει. Όσο υπάρχει freddo espresso υπάρχει ελπίδα.

Πέμπτη 8 Μαΐου 2014

Ποιοι θέλουμε να είμαστε

Ο φασισμός έχει μακρά ιστορία στην Ελλάδα. Συνεργάστηκε με τους κατακτητές, ξεκλήρισε οικογένειες, πολέμησε τους Έλληνες που μάχονταν για την ελευθερία. Εκατό χρόνια ιστορίας σχεδόν. Και να μαστε στο σήμερα.

Tο πρόσωπο του Νεοέλληνα φασίστα πρώτος μας το σύστησε μέσα από το κανάλι του ο Γιώργος Καρατζαφέρης. Πριν ακόμη οι Έλληνες βιώσουν την απώλεια ακόμη και των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στήριξαν αυτόν. Βλαχομπαρόκ αισθητική, παραιστορία με το κιλό, αντισημιτισμός και σεξισμός έφτιαχναν το τηλεοπτικό μοτίβο του Τηλεάστυ, του επίσημου οργάνου του ΛΑΟΣ. Ένα κόμμα με εκπεφρασμένες θέσεις όπως "να τορπιλίζονται οι βάρκες με τους μετανάστες όταν μπαίνουν στα Ελληνικά χωρικά ύδατα" από το οποίο ξεκίνησαν την πολιτική τους καριέρα τιτάνες της μετέπειτα πολιτικής σκηνής όπως Μάκης βορίδης, Άδωνις Γεωργιάδης, Πλεύρης ο νεότερος. Φυσικά με την έναρξη της κρίσης και την άνοδο της Χρυσής Αυγής ο Καρατζαφέρης, τυχοδιώκτης και πιστός στις απόψεις του όπως κάθε φασίστας που σέβεται τον εαυτό του, συμμάχησε με την κυβέρνηση την οποία έβριζε νυχθημερόν και κάηκε στο μνημονιακό βωμό μαζί με το δημιούργημα του. 

Το κενό φυσικά είχε ήδη καλυφθεί με την Χρύση Αυγή η οποία ήρθε και περπάτησε πάνω στο δρόμο που χρόνια έστρωνε ο Καρατζαφέρης. Με την ανθρωπιστική κρίση να χτυπάει την χώρα και κυρίως τις μεγάλες πόλεις οι Χρυσαυγίτες πέταξαν τα κοστούμια και εμφάνισαν σύντομα το πραγματικό τους πρόσωπο το οποίο αντί να σοκάρει τον Έλληνα, τον γοήτευσε. Βρισκόμαστε στο 2012 και ήδη μοιάζουμε στο τέρας επικίνδυνα. 

Από τότε κύλησε κι άλλο νερό, η Χρυσή Αυγή άρχισε να ξεφεύγει από τον έλεγχο των κρατικών δημιουργών και χρηματοδοτών της και δεν άργησε η στιγμή που θα πλήρωνε την αλαζονεία της. Οι περισσότεροι βρίσκονται στην φυλακή η πάνε προς τα εκεί ενώ και οι Ελληναράδες που έτρεξαν με τις παραλλαγές να την υποστηρίξουν, πλέον έχουν κρυφτεί στα λαγούμια τους. Η Χρυσή Αυγή είναι πλέον ένα άδειο κέλυφος με τρομακτικά υψηλά εκλογικά ποσοστά μόνο και μόνο ως μνημείο που θα μας θυμίζει για αρκετά ακόμη το πόσο χαμηλά είναι ο πάτος μας.

Και όμως η ιστορία προχωράει. Ο πυρήνας του ναζισμού σήμερα στην Ελλάδα βρίσκεται εντός του πρωθυπουργικού γραφείου. Η φασιστική συμμορία του Αντώνη Σαμαρά με τους γνωστούς Κρανιδιώτιδες, Μπαλτάκους κλπ συναντώντας τα στελέχη του ΛΑΟΣ τα οποία αμέσως προήγαγε σε πρωτοκλασάτες θέσεις δημιούργησε το πρόσωπο του ναζισμού σήμερα. Το χειρότερο απ όλα. Το κυβερνητικό. 2014.

Σε λίγες μέρες μπροστά στις κάλπες έχουμε να δώσουμε μια απάντηση στον εαυτό μας. Τώρα που όλα είναι φανερά και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για το ποιος είναι ποιος και τι είναι ικανός να κάνει πρέπει να απαντήσουμε. Τι διδαχθήκαμε από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Τι διδαχθήκαμε από τον εμφύλιο. Τι διδαχθήκαμε από το αίμα εκατομμυρίων νεκρών θυμάτων ξεκινώντας από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα και φθάνοντας μέχρι τους πολύ πρόσφατα πνιγμένους ανθρώπους στο Αιγαίο. Τι διδαχθήκαμε τα τελευταία πέντε χρόνια. 

Έχει φτάσει η στιγμή να αποφασίσουμε εμείς για την ζωή μας. Τι ζητάμε, τι ονειρευόμαστε, πως θα είναι ο κόσμος που γουστάρουμε να ζήσουμε.

Το βασικότερο όλων.

Ποιοι θέλουμε να είμαστε.

Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

Περί σάτιρας

Για το κείμενο αυτό αφορμή στάθηκε ο φίλος μου ο Φοίβος. Η αλήθεια είναι ότι είχα σκεφτεί να το γράψω πριν από δύο εβδομάδες αλλά απέρριψα την ιδέα κατόπιν συσκέψεως με τον εαυτό μου. Μετά όμως ο Φοίβος ήρθε σε μένα εκνευρισμένος με ένα βίντεο ανα χείρας και μου ζήτησε να σχολιάσω.

Αλλά ας το πάρω απο την αρχή. Πριν από δυο εβδομάδες λοιπόν βρέθηκε μπροστά μου ένα βίντεο του Mikeius ο οποίος ασχολιόταν με το "Αν" του Παπακαλιάτη. Δεν ξέρω γιατί το άνοιξα, αλλά το έκανα. Η άποψη μου ήταν ήδη απο καιρό πολύ κακή για τον συγκεκριμένο κωμικό ή ότι δηλώνει τέλος πάντων. Ομολογώ ότι σοκαρίστηκα. Μου έκαναν άσχημη εντύπωση δύο πράγματα. Οι χαρακτηρισμοί πρώτον που έσυραν στην πρωταγωνίστρια λόγω της ανατομίας της: "Πινόκιο, διαφήμιση του οντριβίν, Ρονάλ με πόδια, λυκάνθρωπος στα μισά της μεταμόρφωσης" και άλλα ευφάνταστα ενώ δεύτερον σχεδόν το μισό κείμενο ήταν μια λέξη. Μαλάκας. 

Αυτό ακριβώς που θυμόμουν γι αυτόν. Χιούμορ γυμνασιακό, χυδαίο, με επιθέσεις στα σωματικά χαρακτηριστικά ανθρώπων και αφθονία του εθνικού μαλάκα. Αίσχος.

Να σου μετά ο Φοίβος με βίντεο του μπράφ για τους δίδυμους πύργους. Η αποδόμηση των θεωριών συνωμοσίας λέει ο Mikeius. Επί του πρακτέου δε με αφορά. Δεν είμαι μηχανικός και με μια αναζήτηση απλή στο google μπορώ κι εγώ όπως κι εκείνος να αποκρούσω ένα προς ένα τα επιχειρήματα του. Το ερώτημα δεν είναι αυτό αγαπημένε μου φίλε Φοίβο. Το ερώτημα είναι που ήταν ο Mikeius τα τελευταία 15 σχεδόν χρόνια από την πτώση των πύργων που άλλαξε ο παγκόσμιος χάρτης εξαιτίας τους; Που στο όνομα της τρομοκρατίας ζούμε το σύγχρονο big brother ενώ χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν για χάριν της επεκτατικής πολιτικής των ΗΠΑ που χρησιμοποίησε το "τρομοκρατικό χτύπημα" αναδιαμορφώνοντας τα σύνορα ανοίγοντας καινούριες αγορές ενέργειας. Μεγάλη η σύμπτωση. Σαν να ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόντουσαν για να βάλουν σε εφαρμογή τα πλάνα τους. Νομίζω το θέμα είναι αρκετά σοβαρό και μιλάει από μόνο του, δεν υπάρχει λόχος να ασχολιόμαστε με το σε ποια θερμοκρασία λιώνουν οι μεταλλικοί δοκοί.

Σε ένα πρόσφατο σχετικά βίντεο θυμάμαι το μπράφ να τα βάζει με όσους συγκινούνται και οργίζονται στα social media με τον βασανισμό αθώων ζώων και αντέταξε σπλάτερ βίντεο και φωτογραφίες με ανθρώπους και παιδιά από τον πόλεμο στο Ιράκ ως μέτρο σύγκρισης (ευαισθησίας;) μάλλον. Ξέχασε μάλλον όταν έφτιαξε το βίντεο για τους πύργους πως αυτό ακριβώς το γεγονός ήταν που πυροδότησε και τον πόλεμο στο Ιράκ μεταξύ άλλων.

Για να φύγω από τον τύπο γιατί δεν είναι αυτό το θέμα μου αλλά αυτό που θεωρούμε σήμερα σάτιρα. Η σάτιρα έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και λόγο ύπαρξης. Η σάτιρα έχει συνέπεια και στόχο την κοινωνική παρέμβαση. Λέει πράγματα που αφορούν την ύπαρξη μας με ένα τρόπο που δεν θα μας συντρίψει αλλά θα μας βοηθήσει να τα χειριστούμε. Δεν είναι μια ακατάσχετη μπουρδολογία χωρίς αρχή, μέση και τέλος και το βασικότερο χωρίς λόγο ύπαρξης.

Το κάθε πράγμα κρίνεται πάντα από το "ύψος" το οποίο το αντιμετωπίζει ο καθένας. Είναι λογικό ότι και η σάτιρα θα ακολουθούσε την αισθητική και πολιτισμική παρακμή μας. Ponzi, Μikeius, Σεφερλής, Κανάκης είναι τα πρώτα ονόματα που μας έρχονται στο νου με την λέξη σάτιρα σήμερα. Αλλά θα επαναλάβω για πολλοστή φορά. Ο καθένας έχει ότι του αξίζει. Κι εμάς αυτό μας αξίζει.

Θα κλείσω τέλος με την ομάδα του Comedy lab και ειδικότερα τον Σίλα Σεραφείμ τον οποίο πάντα είχα και εξακολουθώ να έχω σε εκτίμηση. Με έχει ξενίσει τελευταίως με την στάση του. Θα προσπαθήσω να αφήσω κατα μέρος τον Mikeius και την συμμετοχή του στο comedy lab.

Μα στον Μπογδάνο ρε Σίλα;