Περιμένω με αγωνία, με μια γλυκιά προσμονή θα έλεγα τις δημοτικές εκλογές. Οι ευρωεκλογές δεν με συγκινούν τόσο γιατί πιστεύω ο ΣΥΡΙΖΑ θα τις πάρει αέρα. Ο Έλληνας έχει αποδείξει πως δυο είναι οι κεντρικοί άξονες γύρω από τους οποίους ψηφίζει. Ο πρώτος είναι το ρουσφέτι και ο δεύτερος η τιμωρία. Ρουσφέτια σε εθνικό-ευρωπαϊκό επίπεδο δεν μπορεί πλέον να περιμένει, οπότε θα δώσει στον ΣΥΡΙΖΑ την πρώτη του νίκη τιμωρώντας τους υπόλοιπους. Έναν ΣΥΡΙΖΑ που κέρδισε τους ψηφοφόρους, δεν κέρδισε όμως λαϊκό έρεισμα.
Αυτό όμως που θα μας δείξει που βρισκόμαστε και πόσα έχουμε διδαχθεί μετά από πέντε χρόνια μνημονίου είναι οι δημοτικές εκλογές. Εκεί που ακόμη ο Έλληνας στο φαντασιακό του κόσμο πιστεύει ότι έχει μια πιθανότητα να ευνοηθεί έναντι του διπλανού του.
Δεν είναι τυχαίο ότι φέτος και η κουτσή Μαρία βρήκε θέση στο ψηφοδέλτιο κάποιου Πασοκονεοδημοκράτη. Το καταρρέον σύστημα προσπαθεί να παίξει το τελευταίο του χαρτί. Την ελπίδα για αναβίωση του πελατειακού συστήματος σε τοπικό επίπεδο, μιας και σε εθνικό με πολιτικάντηδες που δεν μπορούν καν να κυκλοφορήσουν στο δρόμο χωρίς την προστασία της αστυνομίας είναι απίθανο να πείσει.
Η τοπική αυτοδιοίκηση θέτει ξεκάθαρα το ερώτημα. Με ποιους θα πας και ποιους θ αφήσεις. Απ την μια η ελπίδα του κάθε νεοέλληνα πως ο ξάδελφος, κουνιάδος, μπατζανάκης αν βγει κάτι θα κάνει και για μας. Απ την άλλη η ωμή πραγματικότητα που λέει πως τα ψίχουλα που θα μοιραστούν στην τοπική αυτοδιοίκηση ίσα που θα φτάσουν να τα τσεπώσει ο έκαστε βλαχοδήμαρχος. Άντε και δυο τρεις αυλικοί.
Και κάτι τελευταίο. Στην Ελλάδα που "το μη χείρον βέλτιστον" έχει γίνει υπαρξιακή κατεύθυνση, η κοινοβουλευτική αριστερά έστω και μέσα στην παραζάλη της, έχει καταρτίσει ψηφοδέλτια αποτελούμενα από ανθρώπους με ήθος, γνώσεις και διάθεση. Ο κάθε νεοελληναράς που έχει αράξει την αρίδα του στην πολυθρόνα περιμένοντας κάποιον άλλον να τον σώσει και θα πάει να ψηφίσει τον κάθε Γκόρτσο, δε θα μπορεί να ισχυριστεί πια ότι δεν είχε άλλη επιλογή.
Αυτά. Καλή φώτιση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου