Συμπεράσματα από την επίσκεψη στην ΕΡΤ. Έξω από την ΕΡΤ στημένα τα βρώμικα. Προσπερνώ. Αρκετά νέα παιδιά. Φοιτητές. Ίσως οι μόνοι που έχουν πια την διάθεση να παλέψουν. Όχι όλοι. Κυκλοφορούν και 20χρονοι σαν τον κάθε Κατίδι εκεί έξω. Αραχτοί πάνω στο γρασίδι. Το γρασίδι ξερό,ενώ από πάνω ένα στρώμα (ίσως και δύο) γόπες. Πολιτισμός. Προχωράω. Πέφτω πάνω στην συνέλευση. Αντέχω κάνα μισάωρο να την παρακολουθήσω. Μισή ώρα 5 άνθρωποι παίζουν την κολοκυθιά και οι υπόλοιποι παρακολουθούμε. Φταίω εγώ, όχι φταις εσύ, όχι φταίει ο απέναντι. Σκέφτομαι. Για τους δημόσιους, φταίνε οι ιδιωτικοί. Για τους άσπρους φταίνε οι μαύροι. Για τους κίτρινους οδηγούς φταίνε οι μπλε οδηγοί. Πάντα κάποιος άλλος φταίει. Ίσως γι αυτό όλος ο πλανήτης πιστεύει ότι φταίμε που ζούμε ό,τι ζούμε. Χμ, μάλλον έχουν δίκιο. Φεύγω. Όπου πάω συναντάω Ελλάδα. Ίσως όχι. Ίσως απλά συναντάω Έλληνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου