Στον απόηχο της νέας παράστασης του Ακροπολ από τον θίασο τον 58 ξοφλυμένων νεοφιλελέ κεντρώων "Ελιά"(φαντάζομαι έμπνευση του φυσικού ηγέτη τους Κώστα Σημίτη) έπιασε στην Ελλάδα το μεγάλο κρύο. Καιρός ήταν, αλλιώς αντί για τον Άγιο Βασίλη θα μας ερχόταν η Miley cyrus που θα έβρισκε ευκαιρία να φάει την δουλειά από τα ντόπια ξέκωλα. Όχι κυρία μου,η ελληνική βίζιτα είναι πχιοτικότερη. Ξέφυγα από το θέμα.
Οι Αθηναίοι στην προσπάθεια τους να ζεσταθούν άναψαν τα τζάκια και αυτή τη στιγμή δέν μπορώ να δω από το μπαλκόνι μου στα δύο μέτρα. Δε με πειράζει τόσο αυτό όμως, όσο που αύριο το περιβαλλοντολογικά ευαισθητοποιημένο συγκρότημα Αλαφούζου θα μιλάει όλη μέρα (εδώ που τα λέμε δε με νοιάζει γιατί δε βλέπω τηλεόραση,αλλά κάτι πρέπει να γράψω κι εγώ να δικαιολογήσω την ύπαρξη του blog μου) για την επιβάρυνση της ατμόσφαιρας και τα μικροσωματίδια που καταλήγουν στους ανθρώπινους πνεύμονες. Γι αυτό έχασε και η Πανάθα. Ενώ τα ξανθά μόμολα των βορείων προαστίων που αρθρογραφούν στις Free pressες θα γράψουν για τον λαϊκισμό των μαζών οι οποίες άναψαν τα τζάκια να μας πνίξουν από την στιγμή που θα μπορούσαν να δαγκώσουν δυνατά το καυλί τους και να πάει περίπατο κάθε αίσθηση κρύου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει.
Γιατί αν είχε κερδίσει τις εκλογές τώρα θα είχαμε πετρέλαιο. Θα παίρναμε τον βενζινά, θα μας έκλεβε στο γέμισμα, θα έδινε τα παραστατικά στον διαχειριστή που θα μας έκλεβε με την σειρά του στα κοινόχρηστα και όλα καλά. Ελλάδα.
Πάντως ομίχλη δε θα είχαμε.
Φοβούμαι ότι αρχίζω να λαϊκίζω. Και χαίρομαι κατά βάθος γι αυτό.
Φέτος κανένας γνωστός μου δεν έβαλε πετρέλαιο στην πολυκατοικία του.
Φέτος οι άνεργοι φίλοι μου είναι περισσότεροι.
Φέτος είδα ανθρώπους να πεθαίνουν λόγω αδυναμίας να ανταποκριθούν στην θεραπεία τους.
Παρακολουθώ το σύστημα τον τελευταίο καιρό να επιτίθεται βίαια προς πάσα κατεύθυνση. Αυτό μου δίνει κουράγιο γιατί είναι σημάδι πτώσης.
Κοιτάζοντας την πνιγερή κάπνα έξω σκέφτομαι πως δεν είναι μακριά η μέρα που οι "Ελιές" θα γίνουν παρανάλωμα του λαϊκού πυρός και πυκνότερη κάπνα απ αυτήν θα καλύψει τον ουρανό της πρωτεύουσας. Κουράγιο.
Οι Αθηναίοι στην προσπάθεια τους να ζεσταθούν άναψαν τα τζάκια και αυτή τη στιγμή δέν μπορώ να δω από το μπαλκόνι μου στα δύο μέτρα. Δε με πειράζει τόσο αυτό όμως, όσο που αύριο το περιβαλλοντολογικά ευαισθητοποιημένο συγκρότημα Αλαφούζου θα μιλάει όλη μέρα (εδώ που τα λέμε δε με νοιάζει γιατί δε βλέπω τηλεόραση,αλλά κάτι πρέπει να γράψω κι εγώ να δικαιολογήσω την ύπαρξη του blog μου) για την επιβάρυνση της ατμόσφαιρας και τα μικροσωματίδια που καταλήγουν στους ανθρώπινους πνεύμονες. Γι αυτό έχασε και η Πανάθα. Ενώ τα ξανθά μόμολα των βορείων προαστίων που αρθρογραφούν στις Free pressες θα γράψουν για τον λαϊκισμό των μαζών οι οποίες άναψαν τα τζάκια να μας πνίξουν από την στιγμή που θα μπορούσαν να δαγκώσουν δυνατά το καυλί τους και να πάει περίπατο κάθε αίσθηση κρύου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει.
Γιατί αν είχε κερδίσει τις εκλογές τώρα θα είχαμε πετρέλαιο. Θα παίρναμε τον βενζινά, θα μας έκλεβε στο γέμισμα, θα έδινε τα παραστατικά στον διαχειριστή που θα μας έκλεβε με την σειρά του στα κοινόχρηστα και όλα καλά. Ελλάδα.
Πάντως ομίχλη δε θα είχαμε.
Φοβούμαι ότι αρχίζω να λαϊκίζω. Και χαίρομαι κατά βάθος γι αυτό.
Φέτος κανένας γνωστός μου δεν έβαλε πετρέλαιο στην πολυκατοικία του.
Φέτος οι άνεργοι φίλοι μου είναι περισσότεροι.
Φέτος είδα ανθρώπους να πεθαίνουν λόγω αδυναμίας να ανταποκριθούν στην θεραπεία τους.
Παρακολουθώ το σύστημα τον τελευταίο καιρό να επιτίθεται βίαια προς πάσα κατεύθυνση. Αυτό μου δίνει κουράγιο γιατί είναι σημάδι πτώσης.
Κοιτάζοντας την πνιγερή κάπνα έξω σκέφτομαι πως δεν είναι μακριά η μέρα που οι "Ελιές" θα γίνουν παρανάλωμα του λαϊκού πυρός και πυκνότερη κάπνα απ αυτήν θα καλύψει τον ουρανό της πρωτεύουσας. Κουράγιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου