Που πας πιστέ μου φίλε

Που πας πιστέ μου φίλε. Ήρθε η ώρα εκείνη που αποκαμωμένος και σκασμένος από ευτυχία αποφάσισες να ταξιδέψεις. Η ώρα του αποχωρισμού μας πρόφτασε και πια μια μόνο στιγμή μες το χρόνο μου φαίνεται η Ζωή μας.

Που πας πιστέ μου φίλε. Χρώματα κι αρώματα κουβαλάς κι ένα κομμάτι δικό μου τόσο βαθύ παίρνεις μαζί σου συντροφιά στην χωρίς επιστροφή ξενιτιά.

Που πας πιστέ μου φίλε. Αφού το ξέρεις. Μη μ αφήνεις. Μη μ αφήνεις μόνο σ αυτό τον κόσμο τον σκληρό τον δύσκολο. Φοβάμαι χωρίς εσένα.

Που πας πιστέ μου φίλε. Τα πάντα γκρεμίζονται γύρω μου και δε στέκεις πια εκεί να μ ανταμώσεις παρηγοριά να γίνεις.

Που πας πιστέ μου φίλε. Σε κάλεσαν οι σειρήνες και μου το πες. Το δίχως άλλο μου το πες. Η αγάπη σου η παντοτινή η αιώνια ποτέ δε θα σαλπάρει.

Που πας πιστέ μου φίλε. Η γη τώρα έγινε αγκαλιά. Η δικιά μου αγκαλιά. Θα σε σκεπάσει όπως τόσο τρυφερά με σκέπαζε η ανάσα σου.

Που πας πιστέ μου φίλε. Είμαι γυμνός. Το κρύο φτάνει στο κόκαλο, η σιωπή εκκωφαντική και η απουσία σου τρομερή.

Που πας πιστέ μου φίλε. Η ουρά σου έπαψε να κινείται ρυθμικά, τα μάτια σου καρφώθηκαν στο άπειρο, η ανάσα σου λίγο λίγο έσβησε και δεν μπορώ πια ν ακούσω τους χτύπους της καρδιάς στο απαλό σου στέρνο.

Για πάντα έφυγες πιστέ μου φίλε. Κι όμως. Όπου εισ' εσύ είμαι κι εγώ κι όπου είμαι εγώ είσαι κι εσύ. 

Αδιαίρετοι, μοναδικοί

Στη μνήμη του GUCCI