Νιώθω την ανάγκη να γράψω όλα τα παρακάτω καθότι κατα έναν περίεργο τρόπο, τις τελευταίες μέρες το μοναδικό που εισπράττω είναι οργή και θυμό από παντού γύρω μου. Και ταυτόχρονα μια νεκρική ησυχία...
Το μοναδικό πράγμα που βλέπω στον κοντινό μας ορίζοντα είναι η μέρα που το τυχαίο γεγονός θα πυροδοτήσει σαν σπινθήρας μια τέτοια έκρηξη που όμοια της κανείς μας δεν θα έχει ζήσει.
Το κακό σε όλο αυτό είναι πως τελικά ο μόνος που δείχνει έτοιμος να το εκμεταλλευτεί είναι ο ναζισμός. Ο κάθε είδους ναζισμός. Έρχεται, είναι στο δρόμο. Και τότε ο καιρός του μνημονίου θα φαντάζει υγιεινή βολτούλα στο Ζάππειο.
Η στιγμή της αλήθειας έφτασε και μας προσπέρασε. Ενώ εμείς ακόμη την περιμένουμε στη γωνία.
Το 2010 στήθηκαν στο απόσπασμα και εκτελέστηκαν η αξιοπρέπεια μας, τα όνειρα μας, οι ελπίδες μας,η έμπνευση μας, η ανθρωπιά μας. Ότι μας κάνει ανθρώπους δηλαδή, το πνεύμα μας.
Όταν σκοτώσεις το ανθρώπινο πνεύμα έρχεται ο φυσικός θάνατος. Αυτοκτονίες, δολοφονίες, μακροχρόνια άρρωστοι χωρίς την δυνατότητα ιατροφαρμακευτικής κάλυψης ενώ όσοι απέμειναν κάνουν χρυσές δουλειές στις φαρμακοβιομηχανίες βγάζοντας την με αντικαταθλιπτικά.
Η βόμβα μπήκε μεθοδευμένα, αργά, προσεκτικά την ώρα που κοιμόμασταν και μόλις πυροδοτήθηκε δεν άφησε τίποτα όρθιο. Την στιγμή που όσοι απομείναμε από την έκρηξη προσπαθούμε να καταλάβουμε τι συνέβη.
Ο καιρός τελείωσε. Για όλους. Το τι συνέβη θα το μάθουμε αύριο, στην ώρα του. Αυτό που μας νοιάζει τώρα είναι μπορέσουμε να υπάρχουμε και αύριο.
Όντως υπάρχει μια παράταξη που ευαγγελίζεται πως μπορεί να μπει μπροστά. Όντως ο ΣΥΡΙΖΑ μεταξύ άλλων έχει στο ανθρώπινο δυναμικό του ανθρώπους με προθέσεις, μαχητικότητα και ικανότητα.
Πρέπει όμως να πάψει να βαυκαλίζεται ότι προασπίζει το λαϊκό συμφέρον εκδίδοντας δελτία τύπου και καταγγέλλοντας από την ασφάλεια του συστήματος το οποίο θα έπρεπε να προσπαθεί να ρίξει.
Δεν μπορώ και ούτε πρόκειται να μπω στην κουβέντα περί ΣΥΡΙΖΑ το νέο ΠΑΣΟΚ. Θα ήταν άδικο και σίγουρα δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Ούτε όμως μπορώ να πω ότι είναι η ριζοσπαστική δύναμη που έχει ανάγκη ο κόσμος αυτή την στιγμή. Κι αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Η αλήθεια είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας ζωντανός οργανισμός, εν εξελίξει. Με τα καλά του και τα κακά του, δίνει την εσωτερική του μάχη. Μια μάχη ίδια με αυτή που συμβαίνει σε όλες τις βαθμίδες της κοινωνίας.
Του παλιού, αυτού που γνωρίζαμε δηλαδή ως εχθές και του νέου, αυτού που πρέπει να δημιουργήσουμε.
Το πρόβλημα με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι οτι δείχνει να κερδίζει η παλιά σχολή. Κι αυτό εύκολα κάποιος το καταλαβαίνει παρατηρώντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να δώσει την μάχη, με τα ίδια όπλα χρησιμοποιούν οι αντίπαλοι του.
Σαφώς και το αποτέλεσμα είναι ένα. Η ήττα σε κάθε επίπεδο. Ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει μέρα με την ημέρα κάθε μάχη που δίνει. Η σχεδόν κάθε μάχη. Μια μάχη που δεν έχει χάσει εντελώς ακόμη, αλλά πλησιάζει, είναι να κρατήσει κοντά του ανθρώπους με ηθική υπόσταση και προσωπικότητα.
Μια πραγματικότητα που πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί, είναι η στροφή που έχει κάνει συνολικά η αριστερά προς κάτι που μόνο αριστερά δεν θυμίζει.
Αριστερά ΠΑΝΤΑ σήμαινε κίνηση. ΠΑΝΤΑ σήμαινε δρόμος. Ούτε ανακοινώσεις, ούτε δελτία τύπου. Πράξεις.
Κανένας δεν πρόκειται να πιστέψει αυτόν που χρησιμοποιεί ίδιο λόγο, ίδια τακτική και ίδια μέσα με αυτόν που τον απογοήτευσε.
Και για να είμαστε ειλικρινείς, στο τέλος σίγουρα θα μοιάσεις στο τέρας...
Είμαι ένας άνθρωπος σχεδόν 30 χρονών με σκέψεις,ελπίδες και όνειρα.
Ένας άνθρωπος όπως πολλοί άλλοι που δίνουν μια σπουδαία μάχη, την μάχη της ζωής τους.
Ένας άνθρωπος που πιστεύει ότι η μάχη κερδίζετε μόνο από τα χέρια του καθενός ξεχωριστά όταν όλοι συνεργάζονται. Όχι δια αντιπροσώπου.
Πείστε με με τις πράξεις σας οτι θέλετε να είστε δίπλα μου, όχι μπροστά μου. Από αντιπροσώπους χόρτασα, οι σύντροφοι μου λείπουν.
Οι καιροί είναι ζοφεροί και η λάμψη που μπορούμε να δώσουμε σ αυτό που είμαστε και σ αυτό που μπορούμε να γίνουμε, μπορεί να καλύψει την υφήλιο.
Η να χαθούμε στην ανυπαρξία.
Μια φορά πάντως ότι και να γίνει, αισθάνομαι πως είναι προ των πυλών
Vamos αλάνια....
Το μοναδικό πράγμα που βλέπω στον κοντινό μας ορίζοντα είναι η μέρα που το τυχαίο γεγονός θα πυροδοτήσει σαν σπινθήρας μια τέτοια έκρηξη που όμοια της κανείς μας δεν θα έχει ζήσει.
Το κακό σε όλο αυτό είναι πως τελικά ο μόνος που δείχνει έτοιμος να το εκμεταλλευτεί είναι ο ναζισμός. Ο κάθε είδους ναζισμός. Έρχεται, είναι στο δρόμο. Και τότε ο καιρός του μνημονίου θα φαντάζει υγιεινή βολτούλα στο Ζάππειο.
Η στιγμή της αλήθειας έφτασε και μας προσπέρασε. Ενώ εμείς ακόμη την περιμένουμε στη γωνία.
Το 2010 στήθηκαν στο απόσπασμα και εκτελέστηκαν η αξιοπρέπεια μας, τα όνειρα μας, οι ελπίδες μας,η έμπνευση μας, η ανθρωπιά μας. Ότι μας κάνει ανθρώπους δηλαδή, το πνεύμα μας.
Όταν σκοτώσεις το ανθρώπινο πνεύμα έρχεται ο φυσικός θάνατος. Αυτοκτονίες, δολοφονίες, μακροχρόνια άρρωστοι χωρίς την δυνατότητα ιατροφαρμακευτικής κάλυψης ενώ όσοι απέμειναν κάνουν χρυσές δουλειές στις φαρμακοβιομηχανίες βγάζοντας την με αντικαταθλιπτικά.
Η βόμβα μπήκε μεθοδευμένα, αργά, προσεκτικά την ώρα που κοιμόμασταν και μόλις πυροδοτήθηκε δεν άφησε τίποτα όρθιο. Την στιγμή που όσοι απομείναμε από την έκρηξη προσπαθούμε να καταλάβουμε τι συνέβη.
Ο καιρός τελείωσε. Για όλους. Το τι συνέβη θα το μάθουμε αύριο, στην ώρα του. Αυτό που μας νοιάζει τώρα είναι μπορέσουμε να υπάρχουμε και αύριο.
Όντως υπάρχει μια παράταξη που ευαγγελίζεται πως μπορεί να μπει μπροστά. Όντως ο ΣΥΡΙΖΑ μεταξύ άλλων έχει στο ανθρώπινο δυναμικό του ανθρώπους με προθέσεις, μαχητικότητα και ικανότητα.
Πρέπει όμως να πάψει να βαυκαλίζεται ότι προασπίζει το λαϊκό συμφέρον εκδίδοντας δελτία τύπου και καταγγέλλοντας από την ασφάλεια του συστήματος το οποίο θα έπρεπε να προσπαθεί να ρίξει.
Δεν μπορώ και ούτε πρόκειται να μπω στην κουβέντα περί ΣΥΡΙΖΑ το νέο ΠΑΣΟΚ. Θα ήταν άδικο και σίγουρα δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Ούτε όμως μπορώ να πω ότι είναι η ριζοσπαστική δύναμη που έχει ανάγκη ο κόσμος αυτή την στιγμή. Κι αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Η αλήθεια είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας ζωντανός οργανισμός, εν εξελίξει. Με τα καλά του και τα κακά του, δίνει την εσωτερική του μάχη. Μια μάχη ίδια με αυτή που συμβαίνει σε όλες τις βαθμίδες της κοινωνίας.
Του παλιού, αυτού που γνωρίζαμε δηλαδή ως εχθές και του νέου, αυτού που πρέπει να δημιουργήσουμε.
Το πρόβλημα με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι οτι δείχνει να κερδίζει η παλιά σχολή. Κι αυτό εύκολα κάποιος το καταλαβαίνει παρατηρώντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να δώσει την μάχη, με τα ίδια όπλα χρησιμοποιούν οι αντίπαλοι του.
Σαφώς και το αποτέλεσμα είναι ένα. Η ήττα σε κάθε επίπεδο. Ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει μέρα με την ημέρα κάθε μάχη που δίνει. Η σχεδόν κάθε μάχη. Μια μάχη που δεν έχει χάσει εντελώς ακόμη, αλλά πλησιάζει, είναι να κρατήσει κοντά του ανθρώπους με ηθική υπόσταση και προσωπικότητα.
Μια πραγματικότητα που πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί, είναι η στροφή που έχει κάνει συνολικά η αριστερά προς κάτι που μόνο αριστερά δεν θυμίζει.
Αριστερά ΠΑΝΤΑ σήμαινε κίνηση. ΠΑΝΤΑ σήμαινε δρόμος. Ούτε ανακοινώσεις, ούτε δελτία τύπου. Πράξεις.
Κανένας δεν πρόκειται να πιστέψει αυτόν που χρησιμοποιεί ίδιο λόγο, ίδια τακτική και ίδια μέσα με αυτόν που τον απογοήτευσε.
Και για να είμαστε ειλικρινείς, στο τέλος σίγουρα θα μοιάσεις στο τέρας...
Είμαι ένας άνθρωπος σχεδόν 30 χρονών με σκέψεις,ελπίδες και όνειρα.
Ένας άνθρωπος όπως πολλοί άλλοι που δίνουν μια σπουδαία μάχη, την μάχη της ζωής τους.
Ένας άνθρωπος που πιστεύει ότι η μάχη κερδίζετε μόνο από τα χέρια του καθενός ξεχωριστά όταν όλοι συνεργάζονται. Όχι δια αντιπροσώπου.
Πείστε με με τις πράξεις σας οτι θέλετε να είστε δίπλα μου, όχι μπροστά μου. Από αντιπροσώπους χόρτασα, οι σύντροφοι μου λείπουν.
Οι καιροί είναι ζοφεροί και η λάμψη που μπορούμε να δώσουμε σ αυτό που είμαστε και σ αυτό που μπορούμε να γίνουμε, μπορεί να καλύψει την υφήλιο.
Η να χαθούμε στην ανυπαρξία.
Μια φορά πάντως ότι και να γίνει, αισθάνομαι πως είναι προ των πυλών
Vamos αλάνια....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου