Δεν μπορεί να μου φύγει απ το μυαλό δευτερόλεπτο εδώ και τρεις μέρες, μια είδηση που έπεσε τυχαία μπροστά μου πριν τρεις μέρες. Νεαρή κινέζα 17 χρονών αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει πέφτοντας από τον 4ο όροφο του εργοστασίου στο οποίο δούλευε και διέμενε.
Το εργοστάσιο κατασκευάζει ipad για την apple, κινητά για την sony και την samsung και διάφορα άλλα που δεν έχει νόημα να αναλύσω μιας και όλα αυτά μοιάζουν μεταξύ τους.
Το κορίτσι δούλευε εκεί από τα 15 του, αμειβόταν με 160 ευρω το μήνα για εργασία άνω των 12 ωρών ημερησίως υπό καθεστώς τρόμου. Τελικά επέζησε αν και παράλυτη από την μέση και κάτω και επέστρεψε στο χωριό της. Με την αστρονομική αποζημίωση των 20.000 ευρώ με το οποία θα ζήσει πλουσιοπάροχα την υπόλοιπη ζωή της καθηλωμένη στην αναπηρική καρέκλα.
Αυτή είναι η σύγχρονη δουλεία. Πριν την επέλαση του καπιταλισμού, οι δούλοι ήταν αλυσοδεμένοι δουλεύοντας από το πρωί μέχρι το βράδυ, ενώ στο τέλος της ημέρας έπαιρναν τα φαγητό τους. Ένα κομμάτι ψωμί και ένα ποτήρι νερό τους ήταν αρκετό. Τώρα συμβαίνει το ίδιο, μόνο που για να μην διαμαρτυρόμαστε εμείς οι υπόλοιποι, πληρώνουν τους δούλους όσα ακριβώς χρειάζονται για να αγοράσουν μόνοι τους το ψωμί και το νερό τους. Κατα προτίμηση τους έχουμε έγκλειστους ώστε να τα αγοράζουν από το κυλικείο της επιχείρησης, να μην πηγαίνουν και πολύ μακριά τα λεφτά.
Έχει έρθει η ώρα ως φυλή να στοχαστούμε επάνω στο ζήτημα της ισότητας, της δικαιοσύνης και των πραγματικών αναγκών. Έχει έρθει η ώρα να αναρωτηθούμε ποιόν και τι πληρώνουμε όταν ψωνίζουμε στο ζάρα, στο Γερμανό, στο lidl.
Άνθρωποι στον κόσμο ολόκληρο ζουν στην κόλαση, προκειμένου εμείς να καταναλώνοντας στις μεγαλουπόλεις. Ο τρόπος ζωής μας πληρώνεται με αίμα.Το δικό τους και το δικό μας.
Y.Γ:Ακολουθεί video για του λόγου το αληθές
Το εργοστάσιο κατασκευάζει ipad για την apple, κινητά για την sony και την samsung και διάφορα άλλα που δεν έχει νόημα να αναλύσω μιας και όλα αυτά μοιάζουν μεταξύ τους.
Το κορίτσι δούλευε εκεί από τα 15 του, αμειβόταν με 160 ευρω το μήνα για εργασία άνω των 12 ωρών ημερησίως υπό καθεστώς τρόμου. Τελικά επέζησε αν και παράλυτη από την μέση και κάτω και επέστρεψε στο χωριό της. Με την αστρονομική αποζημίωση των 20.000 ευρώ με το οποία θα ζήσει πλουσιοπάροχα την υπόλοιπη ζωή της καθηλωμένη στην αναπηρική καρέκλα.
Αυτή είναι η σύγχρονη δουλεία. Πριν την επέλαση του καπιταλισμού, οι δούλοι ήταν αλυσοδεμένοι δουλεύοντας από το πρωί μέχρι το βράδυ, ενώ στο τέλος της ημέρας έπαιρναν τα φαγητό τους. Ένα κομμάτι ψωμί και ένα ποτήρι νερό τους ήταν αρκετό. Τώρα συμβαίνει το ίδιο, μόνο που για να μην διαμαρτυρόμαστε εμείς οι υπόλοιποι, πληρώνουν τους δούλους όσα ακριβώς χρειάζονται για να αγοράσουν μόνοι τους το ψωμί και το νερό τους. Κατα προτίμηση τους έχουμε έγκλειστους ώστε να τα αγοράζουν από το κυλικείο της επιχείρησης, να μην πηγαίνουν και πολύ μακριά τα λεφτά.
Έχει έρθει η ώρα ως φυλή να στοχαστούμε επάνω στο ζήτημα της ισότητας, της δικαιοσύνης και των πραγματικών αναγκών. Έχει έρθει η ώρα να αναρωτηθούμε ποιόν και τι πληρώνουμε όταν ψωνίζουμε στο ζάρα, στο Γερμανό, στο lidl.
Άνθρωποι στον κόσμο ολόκληρο ζουν στην κόλαση, προκειμένου εμείς να καταναλώνοντας στις μεγαλουπόλεις. Ο τρόπος ζωής μας πληρώνεται με αίμα.Το δικό τους και το δικό μας.
Y.Γ:Ακολουθεί video για του λόγου το αληθές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου